Przegląd nowości

Nowe nagrania Filharmonii Narodowej

Szczegóły

Opublikowano: piątek, 07, październik 2011 02:00

Symfonia Odrodzenie op. 7, Bianca da Molena op. 6 Mieczysława Karłowicza

Karłowicz był kompozytorem, który wprowadził polską muzykę w nurt muzyki późno romantycznej  oraz podjął się ambitnego zadania włączenia polskiej muzyki w obieg europejskiej kultury muzycznej. Jego twórczość podzielona została na dwa etapy. Do pierwszego zaliczono utwory młodzieńcze, pieśni oraz Symfonię Odrodzenie e - moll op. 7, kończy go Koncert skrzypcowy A - dur op. 8. W drugim okresie, w latach 1904 - 1909, powstało słynnych sześć poematów symfonicznych, których wspólnym motywem programowym jest tragiczna miłość. 

Symfonia Odrodzenie, pierwsze i ostatnie dzieło tego gatunku, Karłowicza powstała w 1902 roku i miała swoje prawykonanie w Berlinie 21 marca 1903 roku, prowadził je kompozytor. W ramach tego samego koncertu, również pod jego batutą, odbyło prawykonanie  Koncertu skrzypcowego A - dur, solistą był Stanisław Barcewicz, dla którego był skomponowany.

Dyskografia tej symfonii, jak większości polskich dzieł, do bogatych nie należy. Pierwsze nagranie dokonane w 1973 roku  zawdzięczamy Bohdanowi Wodiczce i Orkiestrze Filharmonii Pomorskiej w Bydgoszczy. W grudniu 2004 roku nagrał ją z Orkiestrą  Filharmonii Narodowej Jerzy Salwarowski, a  w 2008 z Sinfonią Varsovia Jerzy Maksymiku. Tak więc prezentowane nagranie jest czwartym, a dokonał go w styczniu 2009 roku Antoni Wit z zespołem Filharmonii Narodowej i przyznać należy, że wypada ono imponująco. Antoni Wit prowadzi je z właściwym sobie nerwem i temperamentem oraz kulturą, dbając przy tym o wszelkie niuanse brzmieniowe i kolorystyczne. Wit nie tylko precyzyjnie i płynnie prowadzi muzyczną narrację, wyraziście eksponuje każdy epizod i uwypukla kontrasty, ale również świetnie rozplanował dynamikę. Dzięki temu każda z czterech części żyje właściwym sobie  klimatem. Andante poprzedzające Allegro brzmi jakby wydobyte z mrocznych głębin co podkreśla ciemną barwą instrumentacji prowadzoną w niskich rejestrach. Andante non troppo ujmuje spokojem i delikatnością prowadzenia kantyleny. Jednak największe wrażenie pozostawia część IV Allegro maestoso z pięknie zagranym "hymnem odrodzenia". Orkiestra gra i brzmi znakomicie, a realizacja solówek (obój, flet, wiolonczela) wystawia muzykom wysokie oceny.   

Album uzupełnia prolog i intermezzo Bianca da Molena op. 6 będąca muzyką do dramatu Biała Gołąbka Jana Nowińskiego.