Przegląd nowości

„Madama Butterfly” w Kopenhadze: zaplątana w pętle czasu

Szczegóły

Opublikowano: niedziela, 10, marzec 2024 07:45

Pogląd swój tłumaczy faktem, że pochodzi z kultury kalwińskiej, kultury nie przywykłej do wzruszania się. Widz ma się więc gorszyć faktem, że młoda Japonka daje się kupić przez cynicznego Amerykanina (w sprzedaży uczestniczy również jej rodzina), że amerykańska kultura imponuje narodowi „trzeciego świata”, że ofiara zostaje zarówno odrzucona przez kulturę macierzystą, jak i przez kulturę imperialistyczną, podczas gdy historia jest wiecznie żywa, tak jak wiecznie żywe jest prawdziwe uczucie, które zawsze, w każdym czasie i na każdej szerokości geograficznej, poniesie klęskę z cynizmem i wartościami materialnymi.

Visser chce nam to jednak wbić łopatą do głowy, by nikt nie miał wątpliwości. W rezultacie powstało przedstawienie, którego widz, nie zapoznawszy się uprzednio z wywodami reżysera w drukowanym programie, po prostu nie rozumie.

Akcja opery rozgrywa się w jednej z sal muzeum w Tokio, gdzie w gablotach eksponowane są japońskie artefakty: samurajskie miecze, posążki bogów, wielkie kimona. Wśród gablot plącze się młody człowiek, obecny cały czas na scenie, który zarówno podziwia eksponaty, jak i miesza się do akcji, wyciągając ręce do śpiewaków. Program uświadamia nam, że młodzieniec to Pinkerton junior (syn Cio-cio-san, czyli Butterfly, zabrany przez ojca do Stanów), poszukujący swej tożsamości narodowej. Przyjechał do Tokio (razem z tatą i macochą) by skonfrontować się ze swą przeszłością.

• « poprz.
• nast. »