Przegląd nowości

Z nabożnej czci do słowa… – Opera Rara 2024

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 12, luty 2024 21:32

Skądinąd tureckość środowiska akcji nie znalazła odzwierciedlenia w muzyce, bo trudno uznać by miało temu służyć wprowadzenie cymbałów do orkiestrowej obsady (Spółdzielnia Muzyczna). Ten koloryt zapewnić mógłby flet ney, towarzyszący mistycznym ceremoniom bractwa wirujących derwiszy, czy strunowe kemençe, a także przyozdobienie śpiewu charakterystycznymi melizmatami.

Mieliśmy właściwie do czynienia z wykonaniem na wpół scenicznym (Marcin Chlanda ). Soliści umieszczeni zostali na platformie zawieszonej nad instrumentami perkusyjnymi na proscenium Teatru im. Słowackiego w Krakowie. Osłonięci materią, gdy przychodziła na nich kolej, wydobywani byli z mroku za sprawą padających snopów światła z reflektorów.

Swe partie wykonywali stojąc nieruchomo za pulpitami z nutami, a więc zachowywali swoisty dystans względem akcji, udzielając postaciom głosu, ale nie do końca się z nimi utożsamiając. A co za tym idzie i czynnik teatralny pozostawał statycznym. Moje rozczarowanie wzięło się z faktu, że uważam Aleksandra Nowaka za jednego z najwybitniejszych kompozytorów operowych obecnej doby nie tylko w skali polskiej, ale szerszej, światowej. Być może wpływ na ostateczny kształt, a co za tym idzie wrażenie miało, że do tej pory kompozytor współpracował z Markiem Mosiem i jego tyską orkiestrą „Aukso”, którzy świetnie rozumieją naturę jego muzyki? Może więc dobrze się stało, że z przyczyn finansowych nie doszło do prapremiery w ubiegłym roku, podczas obecności Pamuka, bo mógł poczuć się jednak zawiedziony ostatecznymi rezultatami?

                                                                       Lesław Czapliński

• « poprz.
• nast. »