Przegląd nowości

Jeden koncert, dwa festiwale

Szczegóły

Opublikowano: czwartek, 04, maj 2023 15:07

Koncert z tym samym programem jednego wieczora reprezentował barwy Festiwalu 4 Tradycje, drugiego Muzyki Polskiej odNowa. 
Ale za to z niezwykłym repertuarem, złożonym z utworów kompozytorów na różny sposób reprezentujących dwudziestowieczną modernę, a z którymi, poza jednym wyjątkiem Andrzeja Panufnika, czas obszedł się niezbyt łaskawie. 
Swoiste cimelium stanowiło wykonanie Koncertu fortepianowego op. 13 Józefa Kofflera, polskiego dodekafonisty, przeszczepiającego na krajowy grunt technikę serialną.


W otwierającej Toccacie ważną rolę odrywa czynnik rytmiczny oraz wyszukana instrumentacja.
 Notturno zadaje kłam opiniom niektórych komentatorów twórczości Kofflera, że całkowicie pozbawiony był zmysłu melodycznego. Niezwykły klimat tworzą stłumione dźwięki waltorni, a solista Adam Kośmieja ze swej strony miękkim touché, muskającym zaledwie klawisze wydobył na pierwszy plan quasi-romantyczny nastrój tego ogniwa
. W Krakowiaku jego charakterystyczny rytm puentują waltornie, a pod koniec w tok muzyczny wkradają się niepokojąco powstrzymujące go fermaty. 
Józefa Kofflera łączyły z Andrzejem Panufnika odbyte w różnych okresach studia dyrygenckie u Felixa Weingartnera.
 

Sinfonia sacra, trzeci, dopuszczony przez autora utwór tego gatunku, powstała w związku z nadchodzącą rocznicą tysiąclecia polskiej państwowości, a już dwa lata wcześniej zwyciężyła w konkursie kompozytorskim imienia księcia Rainiera w Monaco. 
Uroczysty charakter nadaje dziełu fanfarowy motyw przewodni intonowany przez rozmieszczone przestrzennie cztery trąbki. 
Trzy Wizje z finałowym Hymnem z reminiscencjami Bogurodzicy stanowią swobodne odpowiedniki symfonicznego układu formalnego. 
Bardzo podobała mi się ściszona ekspozycja smyczków inicjujących zwieńczenie utworu (Andante sostenuto), stopniowo narastające do potężnej kulminacji.

• « poprz.
• nast. »