GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościCudowna moc bel canta
Strona 2 z 2
Błyskotliwie zabrzmiał też ich duet „Aspetta, aspetta, cara sposina", z charakterystycznym, utrzymanym w zawrotnym tempie parlandem, którego zakończenie bisowali, choć dla mnie punktem odniesienia pozostanie niezrównana interpretacja tego ustępu przez Andrzeja Bieguna i Janusza Borowicza. Głos Eweliny Szybilskiej w partii Noriny swym krystalicznym brzmieniem budził niekiedy skojarzenia z dawnymi, lekkimi sopranami koloraturowymi, ale wymaga jeszcze dopracowania precyzja intonacji w górnym rejestrze i zadbanie o jakość wokalnej barwy.
Dyrygent Tomasz Tokarczyk posiada doświadczenie związane z tą partyturą, przed siedmiu laty wystawioną pod jego batutą w Operze Krakowskiej w reżyserii Jerzego Stuhra. Z tamtym przedstawieniem omawiane wykonanie łączy też osoba Andrzeja Lamperta jako Ernesta.
W pierwszych dwóch ariach: „Mi fa il destino mendico", z replikami Don Pasquale oraz poprzedzonej solo na trąbce „Cercherò lontana terra" artysta unikał wysokich dźwięków, a w trzeciej, serenadowej „Com'è gentil" intonował je falsetem. Podobnie w następującym po nim duecie z Noriną „Tornami a dir che m'ami", śpiewanym mezza voce. Kierowana przez Tomasza Tokarczyka orkiestra w krótkim czasie uczyniła znaczne postępy w porównaniu do Nabuchodonozora z ubiegłego miesiąca, zwłaszcza w zakresie precyzji rytmicznej. A zatem nabrało się chęci obejrzenia tego dzieła w pełnej formie widowiskowej na wyremontowanej, macierzystej scenie w Bytomiu, zwłaszcza że muzyka Donizettiego czyni wiarygodną opinię Arystotelesa, że sztuka ta czyni ludzi szlachetniejszymi. Lesław Czapliński |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |