GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościZgrywa z „Wojny i pokoju” z Ukrainą w tle
Strona 3 z 4
W sali tej, którą pozna każdy Rosjanin, porozkładano łóżka polowe i rozrzucono materace, na których wszyscy bohaterowie dzieła koczują, śpią, jedzą, umierają, dyskutują, flirtują.
Naturalne wytłumaczenie sytuacji wskazywałoby, że mamy do czynienia z uchodźcami, jednak Dmitrij Czerniakow zaprzecza takim domysłom. Według niego to metafora Rosjan, którzy właśnie w tej paradnej sali zostali poddani izolacji, choć nie wyjaśnia przez kogo. Większość postaci opery, zwłaszcza w drugiej części, to typy wyraźnie groteskowe, zwłaszcza Bonaparte i Kutuzow, któremu odebrano nimb narodowego bohatera.
Poszczególne sceny i dialogi wskazują, że mamy do czynienia nie z przedstawicielami arystokracji rosyjskiej, tylko z prymitywnymi prostakami, brutalami, społecznymi mętami, choć spod tego schematu wyłączeni są Pierre Bezuchow, Natasza Rostowa i Andriej Bołkoński – potraktowani jako zwykli rosyjscy obywatele.
Aby jeszcze bardziej uściślić (a może skompromitować) swoją koncepcję reżyserską Czerniakow dodaje, że swoją inscenizacją nie chciał niczego konkretnego narzucić odbiorcom, nie zamierzał dać żadnej nauki dla potomnych ani zająć wyraźnego stanowiska w toczącym się dramacie wojennym.
|
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |