Przegląd nowości

Częstochowskie granie

Szczegóły

Opublikowano: wtorek, 14, marzec 2023 18:41

Kompozycje Pendereckiego o skomplikowanej strukturze rytmicznej stawiają przed dyrygentem i zespołem orkiestrowym nie lada wyzwania i na początku dawały znać o sobie pewne niedokładności, prowadzące do niejakich zachwiań w toku kompozycji. Nie przypadkiem na dopełnienie programu wybrano VIII Symfonię G-dur op. 88 Antonína Dvořáka, którą lubił prowadzić Krzysztof Penderecki, kiedy występował w roli dyrygenta.

Należy ona do najbardziej popularnych i najczęściej wykonywanych dzieł orkiestrowych, a więc skala porównawcza jest znaczna i niewątpliwie trudno jej sprostać. Momentami, zwłaszcza w tutti rysunek melodyczny ulegał pewnemu zatarciu. Ujmująco natomiast brzmieli poszczególni instrumentaliści i sekcje. Pięknem dźwiękiem uwodziły flecistki Anna Zmarzła i Bożena Łobos, których partie w dwóch pierwszych częściach przydają kompozycji wybitnie pastoralnego zabarwienia.

Pod koniec Allegra con brio pewnością intonacji imponowały z kolei waltornie, a nie ustępowała im pozostała część blachy, choć tutti w kodzie było jak na mój gust nieco zbyt zgiełkliwe. W Adagio pierwsze skrzypce potrafiły, kiedy trzeba, wydobyć ulotne pianissimo, a kiedy indziej zarysować bardziej wyrazisty kontur, a w solo znalazł dla siebie pole do popisu ich koncertmistrz Tomasz Kulisiewicz. Także kotlista Marcin Serwaciński zapisał się w pamięci subtelną artykulacją, jednocześnie dobrze osadzoną w instrumencie, a zatem i doskonale słyszalną. W furiantowym finale Molto vivace dyrygent postawił zwłaszcza w repryzie na efektowne accelerando, w którym precyzja nie zawsze wygrywała z brawurą. W sumie jednak jest to zespół z dużym potencjałem rozwojowym.

                                                                           Lesław Czapliński

• « poprz.
• nast. »