GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościMonumentalne dzieło Dvořáka
Strona 3 z 3
Taka stawka wykonawców gwarantowała duży sukces. Nie przyćmiło go ustawienie solistów za orkiestrą, w szeregach Chóru Filharmonii Narodowej przygotowanego przez Bartosza Michałowskiego, choć i w tym zespole są świetnie brzmiące, nośne głosy. Tylko w orkiestrowo-chóralnym tutti, w finale dzieła, trudno było w grzmiących akordach wyodrębnić wymienione gwiazdy scen operowych, w pozostałych częściach utworu nawet ci oddaleni od publiczności soliści byli doskonale słyszalni, co jest tyleż zasługą kompozytora, co i dyrygenta.
Andrzej Boreyko umiejętnie dozował sekwencje tej miejscami dramatycznej, ale przede wszystkim ogromnie melodyjnej muzyki, której główne tematy długo pozostawały w uszach. Gdy kierował swoje ruchy do orkiestry wskazywal tempo batutą, gdy natomiast chór miał swoje części a’capella, poruszał tylko „nieuzbrojonymi” dłońmi.
Monumentalne dzieło wykonywano bez przerwy, co miało ogromne znaczenie dla budowania nastroju i skupienia się na tej uduchowionej narracji, choć z pewnością wymagało znakomitej kondycji od wszystkich wykonawców. Gdy po licznych ariach i duetach z towarzyszeniem chóru przyszedł czas na fragment Quando corpus morietur, wszyscy odczuli, że jest to emocjonalna kulminacja, muzyczne katharsis. Dzieło Dvořáka było z wielu względów odpowiednim punktem programu koncertowego, z uwagi na okres wielkanocny i na czas wojny, która pochłania liczne ofiary blisko polskich granic. Joanna Tumiłowicz |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |