GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowości„Miłość do trzech pomarańczy” Prokofiewa w Opéra national de Lorraine w Nancy
Strona 1 z 4
Miłość do trzech pomarańczy to najsławniejsza opera Siergieja Prokofiewa, powstała według sztuki włoskiego dramatopisarza Carlo Gozziego. Rosyjski kompozytor napisał ją pod wpływem zachęty Wsiewołoda Meyerholda, reżysera i aktora teatralnego. Mamy tu do czynienia z dziełem nasyconym surrealistyczną farsą, groteskowym symbolizmem, aluzją satyryczną i parodią. Podstawową sytuacją dramaturgiczną libretta jest jakoby nieuleczalna choroba hipochondrycznego następcy tronu starego Treflowego Króla, w gruncie rzeczy sprowadzająca się do ciężkiej melancholii.
Według królewskiego doradcy, Pantalona, jedyną skuteczną terapią może być szczery śmiech. Zadanie rozśmieszenia Księcia zostaje zlecone trefnisiowi Truffaldino, ale jego misja, pomimo włożonego wysiłku i wykorzystywanych sposobów, nie przynosi oczekiwanych rezultatów. Sytuację tę usiłują wykorzystać premier Leander i Klaryssa, paskudna siostrzenica Króla. Otóż przy wsparciu czarownicy Fata Morgany zawiązują oni spisek mający na celu przejęcie tronu.
Kiedy jednak wspomniany Truffaldino swoimi wygłupami powoduje niefortunny upadek czarownicy, Książę nareszcie wybucha śmiechem, za co Fata Morgana mści się skazaniem młodzieńca na poszukiwanie trzech pomarańczy. Wszakże to właśnie ich miłość uwolni ostatecznie Księcia od ciążącego nań przeklęcia. Oto bowiem z każdej pomarańczy wyłania się piękna księżniczka, a jedna z nich zostanie jego żoną, co szczęśliwie rozwiązuje wszelkie perypetie. Ta zerkająca między innymi w stronę tradycji commedii dell’arte i rozgrywająca się w fantazyjno-poetyckim świecie opera miała swoją prapremierę (w języku francuskim) w Chicago w 1921 roku. Od tamtej pory zdobywała sobie stopniowo coraz większą popularność, co jednak nie oznacza, że pojawia się dzisiaj często na afiszach teatrów lirycznych. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |