Przegląd nowości

Roger nie lubi erotycznych tańców?

Szczegóły

Opublikowano: piątek, 07, październik 2022 20:43

Choć jest zwykłym stolikiem, na którym umieszczono woskowe znicze, to jednak dzieją się tu różne cuda, bo pod palcami Roksany znicze znikają, by z kolei Pasterz odpowiadał za ich ponowne pojawianie się. Ten niejasny, pełen skomplikowanych podtekstów erotycznych dramat śledzimy w bardzo interesującej scenografii Hanny Wójcikowskiej-Szymczak wspomaganej rewelacyjnymi światłami Pauliny Góral-Stykowskiej. Wypada jeszcze wspomnieć o debiutującej w kategorii operowej projektantce kostiumów Magdalenie Brozdzie.

Są one całkowicie poza czasem i przestrzenią (rzecz dzieje się w średniowieczu na Sycylii), nawet odbiegają od zawartych w libretcie opisów. W pierwszym akcie wszyscy są na czarno, bo to członkowie zgromadzeń zakonnych, a Roksana ma przedziwną suknię z elementami krynoliny, która jednak odsłania częściowo nogi. W drugim akcie są kolory jaśniejsze, a tancerze i tancerki postępujące za Pasterzem z daleka wydają się nadzy.

W trzecim akcie znów dominuje czerń, którą rozprasza czerwień ogromnego słońca. Ekstatyczna muzyka zapisana w partyturze orkiestrowej brzmi niezwykle sugestywnie dzięki uzdolnionemu dyrygentowi, Yaroslavowi Shemetowi, przybyłemu z Ukrainy, ale legitymującemu się także polskimi korzeniami. Dobrze brzmi też chór przygotowany przez Agnieszkę Długołęcką-Kuraś. Na scenie pojawiają się również śpiewające dzieci, co zawsze potęguje atrakcyjność przedstawienia. Choć opera Król Roger jest raczej trudna muzycznie i treściowo, to jednak dobrze się stało, że Opera Bałtycka w Gdańsku wybrała ją na początek sezonu artystycznego. Szanujmy skarby polskiej kultury, nawet gdy nie ma w nich elementów naszego folkloru czy tradycji. Uparci widzowie natomiast doszukują się w nich pewnych aluzji politycznych. Można i tak.

                                                                          Joanna Tumiłowicz

• « poprz.
• nast. »