GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościMoniuszko rozdaje punkty
Strona 4 z 5
Jednak drugą popisową arę z Faworyty Donizettiego zdecydowanie niefortunnie zakończyła i decyzja jurorów była przesądzona. Do typowanych przeze mnie do nagrody zaliczyłabym jeszcze barytona Vitalija Lashko z Ukrainy. Doskonale poradził sobie z arią Figara z Rossiniowskiego Cyrulika sewilskiego. Nie dość, że miał przygotowany prawdziwy, aktorski występ sceniczny w roli zarozumiałego golibrody, to panował nad mocnym głosem, w dole lub w górze.
Trochę zbyt nieśmiało i mało efektownie poprowadził popisowe parlando: Ah bravo Figaro! Bravo, bravissimo!, ale nie zaniedbał żadnego z pozostałych elementów trudnej arii. Nieźle też zainscenizował przedstawianą już na tej estradzie scenę śmierci Rodriga: O Carlo, ascolta – Io morrò, z opery Don Carlos Verdiego. Decyzja jurorów może go trochę skrzywdziła, ale nie słyszałam występu tego barytona w poprzednich etapach. Z zainteresowaniem czekałam na występ jedynego tenora w finale Piotra Kalinę, który jest już w pełni zawodowcem angażowanym w operach do głównych ról.
Kalina dosyć konwencjonalnie i z pewnym wysiłkiem zaśpiewał Pucciniego arię Che gelida manina z Cyganerii i dużo lepiej arię Jontka: I ty mu wierzysz! bo zawarł tutaj sporo dramatyzmu. Jednak takiemu rutynowanemu już śpiewakowi przyznanie tylko jednej nagrody pozaregulaminowej na pewno nie zaszkodzi. Więcej zastrzeżeń miałam do Solomii Pavlenko z Ukrainy, która operuje ładnym i elastycznym sopranem koloraturowym, ale jeszcze ma sporo szkolnych nawyków, zbyt często sięga po wysiłek gardła, co gdyby tak miało zostać mogłoby oznaczać wejście na niewłaściwą drogę. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |