GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościVerdi się śmieje…
Strona 1 z 2
... na długo zanim sięgnie po dramat Victora Hugo Król się śmieje jako źródło libretta do Rigoletta. Po raz trzeci Dzień królowania czyli łże-Stanisław, druga, tym razem komiczna opera Giuseppe Verdiego, pojawia się w Polsce, tyle że jednorazowo i w wersji koncertowej. Jej sceniczna premiera polska, w przekładzie Joanny Kulmowej, miała miejsce 24 maja 1987 roku w Operze Wrocławskiej. Jako fałszywy Stanisław (Leszczyński) wystąpił Janusz Monarcha, później przez wiele lat związany z Operą Wiedeńską, a w partii Markizy zjawiskowa Bożysława Kapica.
Całość poprowadził Antoni Wicherek. Po raz wtóry dzieło to ukazało się już po włosku 23 października 2007 roku na scenie Warszawskiej Opery Kameralnej, w reżyserii Macieja Prusa i z Mariuszem Godlewskim w tytułowej roli. W niedzielę 21 sierpnia w ramach XVIII Festiwalu Chopin i jego Europa w oryginalnej wersji językowej wraz ze swoim zespołem i Chórem Opery i Filharmonii przedstawił je kierujący nimi od skrzypiec Fabio Biondi.
Jest to rzecz dość zgrabnie napisana, acz pozbawiona wyraźniejszych znamion autorskiego stylu. W znacznej mierze odwołuje się do wzorów wcześniej ustanowionych w zakresie operowego komizmu przez Rossiniego i Donizettiego. A więc właściwego dla tego pierwszego efektu crescenda w duetach basów buffo Barona i Skarbnika: Tesoriere garbatissimo z aktu pierwszego i Tutte l'arme ella può prendere z kolejnego, czy charakterystycznego dla drugiego rozwijania frazy przez głos wysoki na tle parlanda niskiego w scenie Proverò che degno io sono pomiędzy Edwardem a kawalerem Belfiore czyli tytułowym Stanisławem. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |