GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościWiolonczeliści orkiestr historycznych – łączcie się!
Strona 3 z 3
Należy zebrać się, zwołać zjazd, utworzyć międzynarodowy komitet protestacyjny i zażądać zwrotu drewnianych nóżek. Jeśli się wykonuje szeroko rozumiany repertuar romantyczny, to nie warto sobie utrudniać życia. Zrezygnowano już z kabłąkowatych smyków, które się trzyma w jednej trzeciej długości.
Są jeszcze struny produkowane z jelit, ale coraz rzadziej orkiestry grają w obniżonym stroju. To jest muzyka, która nie powinna być ułomna z jakichś ideologicznych powodów. Na wspomnianym występie Collegium 1704 wykonano jeszcze jeden koncert instrumentalny, uroczy, włoski, rossiniowski w stylu Koncert gitarowy A-dur Mauro Giulianiego. Jego wykonawca nie kierował się specyficzną oprawą instrumentalną towarzyszącej mu orkiestry, w której są też wiolonczele, tylko podłączył współczesne, elektroniczne wzmocnienie. Było ono bardzo subtelne i delikatne, ale było. I wykonawstwo historyczne nie miało tu nic do rzeczy.
Znakomity gitarzysta Mateusz Kowalski potraktował swój występ z czarującym uśmiechem, jemu granie sprawiało najwyraźniej przyjemność, zaś trzecia część koncertu – Rondo alla polacca, to było coś, co mogło zapowiadać kompozycje w stylu brillant patrona całego Festiwalu Chopin i jego Europa. Orkiestra Vaclava Luksa zagrała jeszcze inny utwór wiążący się z Polską – Uwerturę do opery Wanda wspomnianego już Dworzaka. To był także kawałek pełen gwałtownych zrywów i epizodów forte. Można tylko współczuć sekcji wiolonczel. Artyści cierpieli, ale nie zachowali się jak bohaterska Wanda „co nie chciała Niemca”. Dotrwali w swej niewygodzie do końca. Joanna Tumiłowicz |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |