Przegląd nowości

Dinara za Francka

Szczegóły

Opublikowano: środa, 17, sierpień 2022 20:18

W Wariacjach stawia tylko delikatne pytanie złożone z czterech opadających dźwięków, które staje się tematem wiodącym dla całego utworu. Zachód jest też u Ernsta T.A. Hoffmanna w uwerturze Krzyż na Bałtyku, chociaż dla Niemców nasze morze jest typowo wschodnie – Ostsee. Słychać odgłosy jakiejś walki i uderzeń fal morskich. Z oryginalniejszych cząstek są tu dosyć wyraźnie dysonansowe sygnały jakby syren portowych grane przez instrumenty dęte.

To nie są nieszczęsne kiksy rogów, które pojawią się w innych utworach, lecz celowe charakterystyczne punkty budujące nastrój. Z kolei poemat symfoniczny Step Noskowskiego pokazuje, że można się paletą orkiestrową posługiwać jeszcze bardziej opisowo i stworzyć fresk – ilustrację do Ogniem i mieczem, oczywiście z pogodnym zakończeniem. I to wszystko robi z niezwykłym wyczuciem, jakby przeczytał całą Trylogię Sienkiewicza, kierujący Orkiestrą Akademii Beethovenowskiej dyrygent Jean-Luc Tingaud.

Ciekawie i całkiem równoprawnie łączy się nasz rodzimy Noskowski z Franckiem. To się okazuje zupełnie udaną kooperacją, którą już wcześniej zaprezentowali na płycie Adam Wagner – skrzypce z Dariuszem Norasem – fortepian. Zestawienie sonaty skrzypcowej Noskowskiego ze słynną i czarowną Cezarego Francka wcale nie wypada kontrowersyjnie dla tego pierwszego. Franck sporo starszy od autora Stepu był po prostu innym kompozytorem. A jego Symfonia D-dur, zagrana z werwą na zakończenie wieczoru, nie przypomina żadnej z trzech Symfonii Noskowskiego. O czym każdy się będzie mógł przekonać, gdy na świat przyjdzie nagranie szykowane przez Antoniego Wita. Zobaczymy, że także Noskowski stanie się naszą dobrą walutą.

                                                              Joanna Tumiłowicz

• « poprz.
• nast. »