O potrzebie Instytutu Jana Kiepury

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 25, luty 2019 07:45

Pietras Sławomir

Jednym z ważniejszych tematów, często omawianych w różnych środowiskach podczas moich odwiedzin w Zagłębiu, jest potrzeba stworzenia Instytutu Jana Kiepury. Ocieranie się o jego nazwisko przy przyznawaniu mazowieckich nagród artystycznych, lub organizowanie festiwalu krynickiego coraz bardziej dryfującego w nie kiepurowską tematykę nie wystarcza, aby ocalić od powolnego zapomnienia tego charyzmatycznego śpiewaka i wybitną postać polskiej kultury.

Nie wystarcza również powtarzanie za słynnym tenorem, że był „chłopakiem z Sosnowca” i utrzymywanie w mieście klubu Jana Kiepury, który zajmuje się przede wszystkim rękodzielnictwem, grą w szachy, rytmiką, muzyką rozrywkową, tańcem ludowym, współczesnym i towarzyskim, plastyką, fotografią, grą na bębnach, na skrzypcach, logopedią, puzzlami… a tylko od czasu do czasu swym patronem Janem Kiepurą. To wszystko jest zapewne potrzebne, ale w żaden sposób nie zaspokaja troski o bezcenny znak firmowy, jakim był ten światowej sławy tenor.

Uplasowane na granicy trzech niegdysiejszych zaborów Zagłębie w swej historii pozbawione zostało wielu wybitnych rodaków, poprzez holokaust i eksodus Żydów, oraz wykreślenie z przeszłości regionu wielu pochodzących stąd komunistów, w tym prominentnych przywódców, w czasach, kiedy trzeba było mieć odwagę i determinację do podziemnej walki o pracę, chleb i wyznawane ideały.

Z Sosnowca wywodzą się znani ludzie nauki (Ziółkowski, Suchodolski), literatury (Zegadłowicz, Kruczkowski, Pierzchała, Baumgardten), muzyki (Szpilman, Cygan), indywidualności mediów i sportu (Ciszewski, Materna), opery (Stokowacka, Woźniczko, Romańska, Gałka, Szerszeń). Natomiast popularnością, karierą, zasięgiem sławy i rozgłosem niepomiernie  góruje nad nimi Jan Kiepura.

W jego bogatym życiorysie ciągle pozostają liczne biograficzne luki, wymagające profesjonalnych poszukiwań, penetracji i fachowych komentarzy. Dotyczy to zarówno korzeni rodzinnych, dzieciństwa i młodości, następnie studiów prawniczych, nauki śpiewu i debiutów operowych, czyli okresu warszawskiego. Należałoby udokumentować i rzetelnie opisać start do międzynarodowej kariery operowej w Wiedniu, wyjaśnić fenomen sławy filmowej, budowę, działalność i utracenie krynickiej Patrii, problemy z wokalnym opanowaniem rynku amerykańskiego, aktywność w czasie wojny, oraz powojenne występy na scenach i estradach Ameryki i Europy.

• « poprz.
• nast. »