Przegląd nowości

Pani zabiła Pana czyli „Oresteja” po polsku

Szczegóły

Opublikowano: czwartek, 18, luty 2021 11:30

Ściśle zaś Klitajmnestra Agamemnona. A rzecz miała miejsce 6 lutego w katowickiej siedzibie NOSPR-u, gdzie odbyło się koncertowe wykonanie muzyki scenicznej Agaty Zubel do Orestei Ajschylosa w dramaturgicznym opracowaniu Mai Kleczewskiej i w przekładzie Macieja Słomczyńskiego oraz Stefana Srebrnego. Nie jest to opera w ścisłym tego słowa znaczeniu, skoro dwie wiodące i rozbudowane partie – Klitajmnestry i Orestesa – są rolami mówionymi, co w niczym nie umniejsza ich przejmującej interpretacji w ujęciu Danuty Stenki.

Przecież Giacomo Puccini w Tosce nie powierzył tejże wielkiej wedecie ówczesnego teatru włoskiego Eleonorze Duse, występującej skądinąd w literackim pierwowzorze Victoriena Sardou (nakręcono nawet z jej udziałem film, ale artystka, niezadowolona z jego rezultatów, nakazała zniszczenie kopii). A zatem gatunkowo utwór Agaty Zubel bliższy jest oprawie muzycznej Felixa Mendelssohna i Edvarda Griega do dramatów Williama Shakespeare’a i Henryka Ibsena Sen nocy letniej i Peer Gynt, w których obok wokalnych występują partie aktorskie. Gwoli prawdy należy jednak zauważyć, że z recytatorami mamy także do czynienia w Moniuszkowskich kantatach, na przykład w Widmach według drugiej części Mickiewiczowskich Dziadów. Dziwić jednak może, iż kompozytorka, będąca zarazem śpiewaczką, nie stworzyła pierwszoplanowych postaci z myślą o sobie, jak to zwykła dotąd czynić. W związku z tym muzyka Agaty Zubel w znacznej mierze posiada ilustracyjny charakter, realizowany na żywo przez dźwięki generowane elektronicznie oraz akustyczną perkusję.

• « poprz.
• nast. »