Przegląd nowości

Komiwojażer już nie pojedzie

Szczegóły

Opublikowano: niedziela, 24, listopad 2019 08:18

Ta sztuka wydaje się niesłychanie aktualna, bo który z rodziców nie obmyśla w duchu ścieżki kariery swojego potomstwa, nie łoży na dodatkowe zajęcia, nie zapisuje na kursy i szkolenia oraz płatne studia w kraju lub za granicą, choć czasem wymaga to sporych wyrzeczeń. Ciekawe jest to, że widzowie, którzy oglądali Śmierć komiwojażera – dramat z 1949 roku – przed laty, za „spokojnego” PRL, w którym – czy się stoi, czy się leży... – nie byli w stanie dotrzeć do istoty przekazu.

Odbierali sztukę Millera jako tragedię rodzinną wynikającą może z niedopasowania charakterów czy błędów w wychowaniu synów, tymczasem dziś, po transformacji, nauczyliśmy się wiele i widzimy, że pisarz był oskarżycielem systemu ekonomicznego, w którym tak wielu z nas chciało żyć. Ilu komiwojażerów toczy się dziś po polskich drogach, ilu walczy z konkurencją w small businessie, ilu zmaga się z życiem w korporacjach. Dobrze, że już mało kto wierzy w amerykański mit od pucybuta do milionera, a spektakl Teatru Wybrzeże swym prostym przekazem nam te miraże jeszcze raz weryfikuje.

Dobra reżyseria Radka Stępnia, bardzo oszczędna scenografia Elizy Gałki z głównym meblem – kanapą stojącą przed telewizorem uwydatnia zapętlenie w dialogach i dodaje wyrazu kilku ostrzejszym spięciom. Gorzej wypadają rzucane na ścianę wspomnienia wideo. Oglądamy bowiem nagrania z dzieciństwa Biffa i Happyego, jeszcze pełnych naiwnej wiary, że się uda. Scenki te przygotowane przez Natana Berkowicza fabularnie pasują do „tu i teraz”, nie są majstersztykiem realizatorów. W całości jednak surowy amerykański dramat zaprezentowany w Warszawie w ramach Festiwalu Polska w IMCE to najwyższa półka.

                                                                     Joanna Tumiłowicz

• « poprz.
• nast. »