Przegląd nowości

„Traviata” „on line” w paryskiej Opéra Garnier

Szczegóły

Opublikowano: środa, 02, październik 2019 21:19

Główny element scenografii stanowi wielka, obracająca się wokół własnej osi bryła w kształcie poziomo ułożonej litery V, na której wyświetlane są rozmaite strzępy korespondencji z mediów społecznościowych, czy nagłówki gazet luźno nawiązujące do rozgrywającej się właśnie na scenie akcji (np. informacja o skandalu matrymonialnym w rodzinie jednego z szejków). Alfredo, doskonale kreowany przez Benjamina Bernheima, francuskiego tenora o dużym doświadczeniu wokalnym i scenicznym, poznaje Violettę w klubie ludzi świata mody, za którego rogiem można coś przegryźć w kebabie, i to właśnie stamtąd odjadą razem w pewnym momencie Uberem.

W drugim akcie kochankowie uciekają od zgiełku wielkiego świata na cichą wieś, gdzie prowadzą ekologiczne życie, m.in hodując własną krowę, która w pełnej krasie prezentuje się na scenie (dla uspokojenia miłośników zwierząt trzeba zaznaczyć, że „artystka” czuła się dobrze). Sielankę przerywa pojawienie się ojca Alfredo, Giorgio Germonta, w którą to postać wciela się światowej sławy baryton francuski Ludovic Tézier. Wraz z jego przybyciem powracają zmory dawnego świata, a może także i dzisiejszego.

Giorgio nie akceptuje związku syna z kobietą z „gorszej sfery”, tym bardziej, że ma na wydaniu córkę, dla której przewidział bogatego męża, a ten z łatwością może umknąć, jeśli wyjdzie na jaw mezalians pierworodnego. Wykorzystując głębokie uczucie i szlachetność Violetty, namawia ją do zniknięcia z życia Alfreda, oczywiście dla jego dobra. Zdruzgotana protagonistka przyjmuje zaproszenie na bal u swojej przyjaciółki Flory (Catherine Trottmann) w Paryżu, nie potrafiąc zarazem przestać myśleć o ukochanym mężczyźnie. Tymczasem jej choroba postępuje i czyni ją coraz słabszą.

• « poprz.
• nast. »