Przegląd nowości

e-Śpiewnik, czyli Stasiu, trzymaj się!

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 22, lipiec 2019 18:00

Śpiewaczka w kolejnych zwrotkach zmieniała tonację i sposób emisji, co dobrze oddawało przebieg opowiadanej intrygi. Tutaj urody i smaczków tej przepracowanej kompozycji Moniuszki dodawała jeszcze filmowa warstwa wizualna Macieja Walczaka, która łączyła obraz kręcącego się kołowrotka z obracającą się w tańcu dziewczyną, a nawet obrazem tańca na rurze. Przyznać trzeba, że „wideoklipy” stworzone do wszystkich prezentowanych utworów bardzo wysoko wynosiły artystyczną poprzeczkę projektu e-Śpiewnika, kto wie czy nie były czasami lepsze od efektu muzycznego. Np. wizualna ilustracja do sentymentalnej kołysanki Luli do słów Władysława Syrokomli okazała się ambitną filmową etiudą behawioralną, syntetyczną zadumą nad losem człowieka – niemowlęcia, młodzieńca, żołnierza, włóczęgi, pijaka i wreszcie mieszkańca ziemnej mogiły.

Ciekawe efekty koordynacji muzyczno-wizualnej zastosowano w Duetino, fragmencie wykorzystanym przez Moniuszkę w kantacie Widma do słów Adama Mickiewicza z dramatu Dziady. Agata Zubel wykonywała obie partie rozpisane na dwa żeńskie głosy, zaś na ekranie przeplatały się wizerunki dziewczyny, która „na głowie ma kraśny wianek", ze zdeformowanym elektronicznie obrazem negatywu tej postaci. Szkoda, że projekcja nieco się spóźniała w stosunku do wykonania pieśni na żywo. Oryginalny i ambitny projekt e-Śpiewnika, stanowiący twórcze opracowanie wokalnych perełek Stanisława Moniuszki nie nadaje się do „domowego śpiewania", które zresztą już dawno odeszło z naszego życia zbiorowego. Nie wydaje się też aby inna grupa artystyczna starała się powtórzyć ten pomysł, ale być może powstaną jeszcze kolejne opracowania – były wszak kiedyś prezentowane Pieśni Moniuszki na jazzowo w aranżacjach Andrzeja Żylisa. Swoją cegiełkę dołożył też Włodek Pawlik. Największe szanse na przetrwanie w postaci nowych wykonań ma jednak chyba usymfoniczniona wersja Rafała Kłoczko, najmniej z nich wszystkich gustowna. Tak jednak się zwykle składa na rynku, także muzycznym, że gorszy produkt, tak jak gorszy pieniądz, wypiera lepszy.

                                                          Joanna Tumiłowicz

• « poprz.
• nast. »