GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościDwadzieścia samowarów i alkohol
Strona 2 z 3
Wszystko zmierza nieuchronnie do tragicznego finału. Spektakl dyplomowy studentów IV roku wydziału aktorskiego w Teatrze Collegium Nobilium w Warszawie jest chyba jednym z najtrudniejszych zadań, z jakimi adepci sztuki mieli do czynienia. Ogromna ilość tekstu do zapamiętania, pełna gama gwałtownych reakcji do zagrania, stworzenie iluzji rozmaitych charakterów i temperamentów, do tego skoki, upadki, bójki, wszystko na granicy ryzyka.
I jeszcze śpiewanie, choć tylko w formacie karaoke. Dwie tęskne piosenki rosyjskie, ale nie romanse z epoki Czechowa, lecz ze współczesnego repertuaru, które dla zabawy dwie uczestniczki przedstawienia wyśpiewują sobie do telefonicznych słuchawek. To jeden ze spokojniejszych przerywników, w których aktorzy nie muszą krzyczeć.
Strona akustyczna i muzyka też warta jest zauważenia. Gdzieś w głębi sceny są ukryte mikrofony i niektóre wygłaszane kwestie bywają nieznacznie wzmocnione i z dodanym nałożonym pogłosem. Poza piosenkami z nagrań tym muzyka Mateusza Dębskiego jest minimalistyczna – to są dwa albo trzy takty z jakiegoś klawesynowego utworu barokowego zapętlone i tworzące tło dźwiękowe do tej szalenie długiej historii. Gorzej wypadło z aranżacją Kornelii Dzikowskiej rzucanej na płócienne ściany salonu generałowej. W pierwszym akcie wyświetla się zapiski autora z didaskaliów, co jest jakby zabawnym kontrapunktem do tego, co się dzieje na scenie. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |