GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowości„Trojanie” Berlioza w Opéra de Paris
Strona 2 z 5
Inscenizację tak uroczyście celebrowanego przedstawienia powierzył Dimitriemu Czerniakowowi, a gwarancją najwyższego poziomu muzycznego ambitnego przedsięwzięcia miał być tytularny szef tutejszej orkiestry Philippe Jordan. Trzeba jednak od razu powiedzieć, że rezultaty ich pracy bardzo wielu widzom nie przypadły do gustu, co podczas premiery zamanifestowali z rzadko tu spotykaną, a wyrażaną długo trwającym buczeniem i tupaniem wrogością, przede wszystkim w stosunku do rosyjskiego reżysera. Nie sposób zresztą przy okazji zauważyć, iż atmosfera skandalu towarzyszy na ogół jego realizacjom, w których wykracza on poza repertuar rosyjski, wobec którego zachowuje na ogół postawę pełną pokory i szacunku dla bardziej tradycyjnych wizji scenicznych.
Oczywiście samo podjęcie próby wydobycia z arcydzieła Berlioza bliższych współczesnemu widzowi tropów interpretacyjnych i nadania mu nowych, bardziej aktualnych znaczeń niewątpliwie zasługuje na uznanie. Jeśli zaś nie zakończyła się ona pełnym powodzeniem, to dlatego, że reżyserowi wyraźnie nie wystarczyło inspiracji i że brak pomysłów usiłował przykryć banalnymi i ogranymi już do znudzenia rozwiązaniami. Prawdą też jest, iż zmierzył się on z niezwykle rozbudowanym, skomplikowanym i bogatym w rozmaite treści dramatem muzycznym, do którego libretto napisał sam kompozytor, wywodząc je z trzech pieśni (I, II i IV), poematu Wergiliusza Eneida, którym to tekstem Berlioz pasjonował się przez całe życie. Jego zbudowana z pięciu aktów (i dziewięciu obrazów) opera składa się z dwóch głównych części (jakby dwóch oper w jednej): Upadek Troi i Trojanie w Kartaginie, które zresztą nigdy za życia francuskiego twórcy nie zostały wystawione łącznie. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |