GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościBogini śpiewu Diana
Strona 2 z 4
Największą niespodzianką jest postawa tatusia głównego amanta, który przyjeżdża do Violetty aby wybić jej z głowy romans z synem, bo to źle wpłynie na matrymonialne plany córki Germonta. Nowinką reżyserską Michaela Mayera jest dwukrotne ukazanie się na scenie dziewiczej, niemej i niewinnej piękności, o której w libretcie tylko się wspomina, ale nie włącza w skład wykonawców.
A tutaj w MET, możemy zobaczyć, jak w ślad za ojcem pojawia się ona w mieszkaniu Violetty (a fe!), a na końcu wchodzi do pokoju, w którym Traviata oddaje ducha, aby złożyć pokłon kochance swego brata. Z początku Germont jest pełen potępienia dla Violetty, ale już w następnym akcie potępia syna, że nieładnie się zachował wobec kurtyzany, choć powinien wtedy skakać z radości.
Ta pokręcona i dwuznaczna rola przypadła w udziale bardzo fetowanemu barytonowi Quinnowi Kelsey'owi, który jest w wieku swojego syna, znanego tenora Juana Diego Flóreza, po raz pierwszy na tej scenie biorącego się za „cięższą” Verdiowską rolę. Oczywiście partię Alfreda udźwignął z łatwością, choć wydawało się, że głos ma lekko pęknięty, a aktorsko nie wychodzi ponad przeciętność. Z materiałów MET wynika, że tym razem mieliśmy pecha, bo w innych obsadach jako Germont figuruje nasz polski baryton Artur Ruciński i byłaby to jeszcze większa ciekawostka, kiedy ojciec jest młodszy od syna. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |