Przegląd nowości

Turek w Europie

Szczegóły

Opublikowano: czwartek, 23, marzec 2017 10:58

Christopher Alden uważa, że tutaj Gioachino Rossini wraz ze swoim librecistą Felice Romani okazali się jednak mało postępowi, i gdyby to do niego zależało na końcu zwyciężczynią okazałaby się kobieta. Warto jednak wiedzieć, że dopiero na początku XX wieku powrót do Sorento był czymś pięknym i romantycznym jak w słynnej pieśni neapolitańskiej Torna a Surriento. Rossini w swej muzyce oczywiście nie mógł zacytować popularnego utworu Ernesto De Curtisa, włączył natomiast do swej opery niektóre melodie z Don Giovanniego Mozarta, uznając najwyraźniej, że tytułowy Turek w Italii jest przedłużeniem legendarnego uwodziciela.

Akcja opery biegnie mimo wszystko wartko i publiczność ze zrozumieniem przyjmuje ten uświęcony tradycją happy-end. Akcja rozgrywa się w mało wyszukanych, raczej skromnych dekoracjach autorstwa Andrew Liebermana, przypominających poczekalnię dworcową, a głównym rekwizytem, którym posługują się wszyscy wykonawcy łącznie z chórem są zwykłe drewniane krzesła.

Jedynym elementem scenografii osadzonym w oryginalnym czasie XVIII lub XIX wieku jest mocno sfatygowany galion, czyli drewniana rzeźba umieszczana na dziobie żaglowca. Pozostałe dekoracje i kostiumy sytuują czas akcji na jakieś lata 50-60 XX wieku. Zarysowana przez poetę Prosdocimo intryga jest jednak tak uniwersalna, że owo uwspółcześnienie nie czyni żadnej szkody przedstawieniu, które w myśl twórców dzieła tworzy się na naszych oczach i jest w sumie teatrem w teatrze. Warszawska Opera Narodowa wzbogaciła swój repertuar o spektakl, który może bez wstydu pokazywać publiczności i żadne oskarżenia o demoralizację jej nie spotkają.

                                                                      Joanna Tumiłowicz

• « poprz.
• nast. »