Przegląd nowości

„Emerge” Tomasza Opałki

Szczegóły

Opublikowano: czwartek, 15, grudzień 2016 14:01

Emerge, a więc wyłanianie się, wznoszenie, wypływanie może podsunąć słuchaczowi scenę, w której ze spokojnej tafli wodnej wyłania się olbrzymi kadłub łodzi podwodnej, co samo w sobie jest tyle efektowne, co też nieco złowrogie. Gdyby chcieć zdefiniować wrażenia  i emocje, które wywołuje ta muzyka, będziemy mieli tutaj rozmaite efekty zaskoczenia, grozy, patosu, czasami spokoju, brak natomiast humoru, bukoliczności, groteski, nieskrępowanej radości. Muzyka oscyluje wokół barw ciemnych i rytmów opresyjnych.

Koncert klarnetowy o nazwie D.N.A  w założeniu jest rodzajem muzycznego łańcucha, który składa się kilku ogniw, dokładnie tylu, ile się mieści w typowym łańcuchu D.N.A czyli kwasu deoksyrybonukleinowego. Ucho słuchacza stara się wyłowić z przewijających się tutaj struktur dźwiękowych granych przez rozmaite instrumenty, także bardzo głośne dęte blaszane, aksamitne i ciemne brzmienie klarnetu basowego, co nie zawsze się udaje. Jednak kompozytor na szczęście zapewnił temu instrumentowi solidną solową kadencję, co pozwala rozkoszować się techniką i wyobraźnią dźwiękową Jadwigi Czarkowskiej. Tutaj dyrygentem zespołu kameralnego Filharmonii Narodowej jest Wojciech Michniewski. Wreszcie przychodzi czas na kompozycję Quadra graną przez Polską Orkiestrę Radiową pod dyrekcją Łukasza Borowicza. Łączy ona rozmaite pomysły charakterystyczne dla uwertury. Są więc tutaj wyraziste sekwencje fanfarowe, są powtarzalne struktury rytmiczne zarówno wybijane przez instrumenty perkusyjne nie mające określonej wysokości jak też przez instrumenty melodyczne. Kompozytor włączył też do materiału dźwiękowego ostinatowe odgłosy pracy jakiejś hałaśliwej maszyny, co też stanowi element porządkujący, choć zdecydowanie drażniący ucho. Wszystko jednak w ramach dostarczania rozmaitych efektów brzmieniowych, z który żaden nie jest dominujący ani tym bardziej, jak w prymitywnym minimalu. nie prowadzi do żadnej obsesji.

                                                                             Joanna Tumiłowicz

• « poprz.
• nast. »