Przegląd nowości

„Wyspa marzeń” Reynaldo Hahna w paryskim Théâtre de l’Aténée

Szczegóły

Opublikowano: sobota, 10, grudzień 2016 09:00

W tym roku, podczas majowego wydania festiwalu, udało się jednak zrealizować marzenie Masmondeta polegające na wystawieniu pierwszej opery Reynaldo Hahna L’île de rêve (Wyspa marzeń), skomponowanej przez tego urodzonego w 1874 roku w Caracas kompozytora w oparciu o autobiograficzną powieść „Le Mariage de Loti” („Ślub Lotiego”). Dzięki temu owo napisane przez zaledwie siedemnastoletniego Hahna dzieło, wykreowane w roku 1898 w paryskiej Opéra-Comique i od tamtej pory wznowione zaledwie dwukrotnie (Cannes, 1942 i Tahiti, 2000), zostało wystawione w ramach wspomnianego festiwalu w mieście Rochefort, a obecnie zaś pokazywane jest publiczności paryskiej w Théâtre de l’Aténée – Louis Jouvet.

Przed omówieniem tej nowej realizacji, przedstawmy jeszcze w paru słowach samego kompozytora. Otóż po studiach u Julesa Masseneta w Konserwatorium Paryskim Hahn stał się wielostronnym muzykiem: pianistą, śpiewakiem, kompozytorem i dyrygentem. Pozostawał w intymnym związku z młodym Marcelem Proustem, był ulubieńcem paryskich salonów i niezwykle aktywnym uczestnikiem tamtejszego życia muzycznego. Napisał dwa koncerty, kompozycje kameralne i fortepianowe, zaś w zakresie muzyki wokalnej - cykle melodii, dwie opery i zwłaszcza operetki, z których największy sukces odniosła trzyaktowa Ciboulette (Cebulka) z 1923 roku. O ile jednak ta ostatnia kompozycja pojawia się czasem na różnych scenach, o tyle był już najwyższy czas, aby publiczność i krytycy poznali perłę muzyczną, jaką bez wątpienia jest L’île de rêve. Akcja tej pozycji (przypominającej swym egzotycznym klimatem i nieszczęśliwie zakończoną historią miłosną operę Madame Butterfly Pucciniego czy Lakmé Delibesa) rozgrywa się na położonych na zamorskiej Polinezji Francuskiej Wyspach na Wietrze i nawiązuje do prawdziwych przygód autora inspirującej Hahna powieści. Główny protagonista, Loti, dociera do wyspy w poszukiwaniu potomków swego przedwcześnie zmarłego brata. Odkrywa tam nowy raj, przeniknięty będącą rodzajem tęsknej ekstazy miłością, i zakochuje się w młodej dziewczynie Mahenu. Ale raj nie może trwać wiecznie, toteż musi dojść do rozstania: Loti wyjeżdża. Mahenu dokonała bowiem wyboru rezygnując z miłości, która nie miałaby szans na przetrwanie w innym świecie, na wygnaniu. Ta rezygnacja doprowadza do tragedii polegającej na śmierci uczucia miłości. Tym samym ukochany mężczyzna okazał się utraconym marzeniem, a cała idylla – złudzeniem.

• « poprz.
• nast. »