Przegląd nowości

37. Festival d’Ambronay (drugi weekend)

Szczegóły

Opublikowano: piątek, 30, wrzesień 2016 06:20

Dość banalnie i powierzchownie zabrzmiała Sonata triowa G-dur na 2 flety i basso continuo BWV 1039, a także Suita No 2 h-moll BWV 1067. Znacznie lepiej wypadły kantaty Weichet nur, betrübte Schatten oraz Ich armer Mensch, ich Sündenknecht, jakby miniaturowe opery świadczące o geniuszu Lipskiego Kantora. Prawdziwym interpretacyjnym majstersztykiem okazało się jednak brawurowe wykonanie zabawnej kantaty Schweigt stille, plaudert nicht, popularnie zwaną „Kantatą kawy”. Stało się tak za sprawą trójki demonstrujących fantastyczny poziom wokalny i nieprzeciętne zacięcie aktorskie solistów: Rachel Redmond – sopran, Reinoud Van Mechelen – tenor i André Morsch – bas.

Tekst owej kantaty opowiada banalną, a nawet absurdalną historyjkę ojca, który jest zdesperowany manią swojej córki, polegającą na wypijaniu trzech kaw dziennie. Grozi odmową wydania jej za mąż, jeśli nie pozbędzie się ona tych złych nawyków. To doprawiona lirycznymi akcentami muzyka komentuje i podkreśla komizm całej sytuacji, a wyraźnie się dobrze bawiący podczas wykonania soliści z pełnym zaangażowaniem odgrywali humorystyczne scenki, którym towarzyszył ich pełen niuansów i efektów dźwiękowych śpiew. Długotrwałe owacje publiczności zmusiły muzyków do bisowania niektórych fragmentów tej zaskakującej swą beztroską lekkością kompozycji, o której napisanie byśmy nawet Bacha nie podejrzewali.Dodać należy, że swoistym kontrapunktem muzycznym do głównego nurtu festiwalu są urządzane we wzniesionym obok opactwa namiocie koncerty, o na ogół kompletnie odbiegającym od muzyki barokowej charakterze.

• « poprz.
• nast. »