Przegląd nowości

Lulu, czyli Bestia w operze

Szczegóły

Opublikowano: czwartek, 03, grudzień 2015 19:07

Po prezentacji tego dzieła na „Warszawskiej Jesieni” w 1971 roku Mirosław Kondracki tak pisał o jego bohaterce, ucieleśnieniu ślepego, czysto instynktownego seksualizmu: „jest kurwą z urodzenia, obyczajów i upodobań; seksualnym zwierzątkiem myślącym wyłącznie „tymi rzeczami”, których elephantaisis każe trwać Lulu w wiecznym rozkraczeniu, siadać i kłaść się bez żadnego ścieśnienia; dziwką eksponującą swe pierwszorzędne cechy płciowe aż do granic karykatury” („Ruch Muzyczny” nr 27/1971, s. 10).

W inscenizacji Williama Kentridge’a w Metropolitan Opera (oglądanej w retransmisji 22 listopada w krakowskim kinie Kijów, należącym do sieci „Apollo Film”) w ten sposób zachowuje się niema postać Pianistki (czyżby wymyślona pod wpływem powieści Elfriede Jelinek?), dodana obok regularnie przemierzającego scenę Rekwizytora.

Ona też w finale poda Kubie Rozpruwaczowi nóż, który, po spełnieniu swego okrutnego czynu na Lulu i Hrabinie Geschwitz, powinien go jej zwrócić, lecz tego nie czyni. Czyżby zatem to oni właśnie byli animatorami zdarzeń, trzymającymi niewidoczne nici intrygi i manipulującymi bezwolnymi postaciami?

• « poprz.
• nast. »