GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowości«Penthesilea» Pascala Dusapin w Opéra du Rhin w Strasburgu
Strona 1 z 5
Napisana na zamówienie Théâtre de la Monnaie w Brukseli Penthesilea jest siódmą z kolei operą francuskiego kompozytora Pascala Dusapin (po Roméo et Juliette, Medeamaterial, Te be sung, Perelà, Uomo di fumo, Faustus, the Last Night i Passion). Pasjonujący się literaturą i starający się zawsze budować swoje dzieła operowe w oparciu o mocne z punktu widzenia dramaturgicznego libretta twórca postanowił tym razem osobiście, z pomocą Beate Haeckl, pochylić się nad tekstem noszącej ten sam tytuł sztuki Henricha von Kleista.
Chodzi tutaj oczywiście o niemieckiego poetę, eseistę i dramaturga, uważanego za jednego z najważniejszych przedstawicieli romantyzmu, szczególnie w zakresie dzieł teatralnych, chętnie wystawianych także i współczesnie. Paradoksalnie to uznanie przyszło stanowczo za późno, gdyż twórczość Kleista była za jego życia źle odbierana i niezrozumiała. Taki właśnie los spotkał też wspomnianą Pentesileę, której sceniczna kreacja miała miejsce dopiero sześćdziesiąt lat po śmierci autora, co wynikało zapewne z jej wzbudzającego niepokój ówczesnych odbiorców języka. Cechuje go niebywała siła emocjonalna i wprost nieograniczona przemoc, która swojego czasu wstrząsnęła nawet tak nieprzeciętnym czytelnikiem jak Johann Wolfgang Goethe. Trzeba bowiem zaznaczyć, że tekst Kleista zerwał kompletnie z tradycją antycznych tragedii i dlatego trudno się dziwić, że tak nieliczni kompozytorzy ośmielili się zmierzyć z przywołanym w nim mitem (należy do nich Hugo Wolf, wraz z jego bardzo rzadko wykonywanym poematem symfonicznym, oraz szwajcarski kompozytor Othmar Schoeck, który napisał nawiązującą do rzeczonego tematu operę, praktycznie w ogóle nieznaną publiczności). |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |