Przegląd nowości

Debiut operowy Krystyny Jandy

Szczegóły

Opublikowano: niedziela, 26, październik 2014 22:48

Jej wejście na scenę z miejsca ożywiło atmosferę, a ewolucje artystki z bardzo kudłatym żywym pieskiem salonowym należy zaliczyć do popisowych „gwoździ” programu, niemal jak z komedii dell arte. Bardzo dobrze się spisały obie córki Miecznika, zachwycając urodą i dziewczęcym wdziękiem. Agnieszka Adamczak udowodniła swoje kompetencje wokalne w karkołomnej arii Hanny, choć do precyzji Zdzisławy Donat jeszcze jej trochę brakowało. Miłym głosem i łagodnością zyskiwała podziw także Elżbieta Wróblewska jako Jadwiga. Gorzej wypadli ich męscy partnerzy. Rafał Bartmiński jako Stefan był chyba w nienajlepszej kondycji, z wysiłkiem atakował wysokie tony, i choć były one głośne, to trochę pod dźwiękiem.

Również Zbigniew w interpretacji Tomasza Koniecznego potraktowany był siłowo. Artysta forsował i często wychodziła nieładna barwa, choć przecież materiał głosowy ma znakomity. Występ Piotra Nowackiego w kultowej roli Skołuby odsłonił możliwości głosowe i aktorskie tego artysty, który najwyraźniej wzorował się w słynnej arii na Bernardzie Ładyszu. Przyzwoicie rolę Macieja zrealizował Barłomiej Misiuda zaś Karol Bochański jako Damazy udowodnił, że prócz głosu ma też talent komediowy. Wreszcie last but not least dyrygent i kierownik muzyczny przedstawienia Piotr Wajrak dokonał, zgodnie z intencją Krystyny Jandy, bardzo wiernej, choć i natchnionej interpretacji, zgodnej z duchem epoki ale i naszym współczesnym rozumieniem melodii i rytmów moniuszkowskich. Piękno zawarte w dźwiękach i wrażliwe towarzyszenie śpiewakom, to wszystko zasługi znakomitego kapelmistrza. Krystyna Janda po przedstawieniu premierowym stwierdziła, że reżyserowanie opery, to nic specjalnie trudnego. Po udanym debiucie prosimy więc o bis.

                                                                   Joanna Tumiłowicz

• « poprz.
• nast. »