Przegląd nowości

Łódzkie bel canto

Szczegóły

Opublikowano: środa, 10, kwiecień 2013 10:44

Żaden teatr operowy w Polsce poza Łódzkim Teatrem Wielkim nie dysponuje tak doskonałym sopranem koloraturowym jak Joanna Woś, a ma ona dla swej roli tytułowej Anny Boleny jeszcze dwie zastępczynie: Karinę Skrzeszewską i Sylwię Krzysiek. Także pozostałe postacie mają potrójne, a przynajmniej podwójne obsady, co znaczy, że kierownictwo opery stara się dobrze wykorzystać zatrudnionych artystów i w jak najmniejszym stopniu posiłkować się śpiewakami sprowadzanymi z zewnątrz. Premiera klasycznej pozycji operowego bel canta „Anny Boleny” Gaetano Donizettiego we wnętrzach wspaniałego Teatru Wielkiego po przebudowie miała oczywiście specjalną oprawę.

Strona wizualna mogła imponować rozmachem i pomysłowością, bo reżyserię i ruch sceniczny ułożyła dla tego przedstawienia Janina Niesobska, zaś scenografią i reżyserią świateł zajął się sam dyrektor artystyczny tej sceny Waldemar Zawodziński. Jego dziełem jest np. monumentalna biała kopuła sklepienia pałacu albo świątyni, którą mechanicy sceny ustawiają lub podwieszają na różnych wysokościach. Jednym z zastosowań tej dekoracji miało być poprawienie akustyki, aby piękne głosy solistów docierały do najdalszych zakątków sali. Na szczęście scena po przebudowie ma dobrą akustykę nawet bez udziału dodatkowego ekranu – kopuły. Bajecznie kolorowe kostiumy zaprojektowała ze znawstwem Maria Balcerek, wykorzystując także szereg „krawieckich” sztuczek, stanowiących tajemnicę jej zawodu. Strona muzyczna spektaklu spoczęła w rękach Eraldo Salmieriego, rodowitego Włocha, który najwyraźniej bel canto czuje wszystkimi porami skóry.

Sama opera Donizettiego jest dosyć uproszczonym schematem wyjętym z dziejów Henryka VIII. Jednak to, że postacie nie są „papierowe” spektakl zawdzięcza wizji reżyserskiej i talentowi scenicznemu wykonawców. Joanna Woś tworzy autentyczną bohaterkę dramatu miotaną sprzecznymi uczuciami, honoru, powinności, miłości, nienawiści, wreszcie szaleństwa i do tego ma urodę sceniczną – pięknie wygląda w bogatych sukniach.

• « poprz.
• nast. »