Przegląd nowości

Dyktatura reżyserów

Szczegóły

Opublikowano: czwartek, 10, maj 2012 14:34

Równie konsekwentny w swoich poczynaniach jest Michał Znaniecki należący do grona reżyserów operowych, których inscenizacje rozbudzają emocje i wywołują namiętne dyskusje, tak wśród publiczności jak i krytyków. Jedno jest pewne, wybierając się na wyreżyserowany przez Michała Znanieckiego spektakl, z góry należy założyć, że będzie to dynamiczna inscenizacja zrealizowana z rozmachem, w której niepodzielnie panują ludzkie emocje konsekwentnie i wyraziście ustawione przez reżysera w formie relacji między bohaterami dramatu.

A że nie zawsze można się pogodzić z jego kontrowersyjną sceniczną wizją wystawianego dzieła, to już zupełnie inna bajka. Czasami decyduje się na realizacje, w których jest jednocześnie reżyserem, scenografem, a czasami również projektantem kostiumów. Takim właśnie przedstawieniem był krakowski Don Giovanni oraz poznańska Żydówka, wrocławska Turandot (bez projektów kostiumów) oraz Samson i Dalila Saint-Saënsa (2009). Wiele uznania przyniosły mu spektakle plenerowe realizowane z rozmachem z zespołami Opery Wrocławskiej.

Najpierw był urokliwy i pełen humoru Napój miłosny przygotowany na wrocławskiej Pergoli. Rok później Otello wystawiony na nadodrzańskiej Wyspie Piaskowej nie wzbudził mojego entuzjazmu. Ten przyszedł po premierze Otella wyreżyserowanego na scenie Opery Wrocławskiej w kwietniu 2012 roku. Nie zawsze jest jednak tak pięknie, sporo kontrowersji wzbudziły „jego” Łucja z Lammermoor i Lukrecja Borgia wystawione w Operze Narodowej. Nie do końca też przekonuje mnie „lodowy” Eugeniusz Oniegin przygotowany w Operze Krakowskiej, a przeniesiony najpierw do Bilbao, następnie do Teatru Wielkiego w Poznaniu.

• « poprz.
• nast. »