GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowości"Katia Kabanowa" Janaczka w Opéra National de Paris
Strona 4 z 5
Wysokie ściany z popękanym tynkiem, pożółkła tapeta ścienna, poprzyczepiane pineskami obrazki święte, poustawiane wzdłuż bloku kosze na śmieci i umieszczona po środku nędznego podwórka zniszczona i rzadko kiedy funkcjonująca fontanna skutecznie tworzą przytłaczającą atmosferę nieznośnej rzeczywistości.
W licznych wychodzących na rzeczone podwórko oknach przez cały czas trwania przedstawienia pojawiają się sylwetki szpiegujących sąsiadów postaci, przypominających o panującym w tym ponurym okresie klimacie podejrzliwości, donosicielstwa i niezdrowego podglądactwa. ów zamknięty i skoncentrowany wyłącznie na sobie świat to rodzaj niszczącego wszelką indywidualność i niezależność, rządzącego się unicestwiającymi radość życia konwenansami piekła. Jedynym drobnym sygnałem dającym nadzieję na to, że tli się tutaj jakiś drobny zalążek człowieczeństwa, wnoszącym na dodatek do tak zaprojektowanych dekoracji poetycką nutę, jest pojawianie się w jednym z okien grającego na skrzypcach młodzieńca.
Reżyser rezygnuje z wszelkich odniesień do natury, toteż gdy Katia wsłuchuje się w śpiew ptaków, marząc o tym, aby, tak jak one, móc się wznieść w górę, zgadujemy, że odbywa się to wyłącznie w jej odrywającej się od realiów wyobraźni. Nie znajdziemy też tutaj żadnego nawiązania do wzmiankowanej w libretcie rzeki, albowiem Wołgę zastępuje ta stale się psująca fontanna. Kiedy po raz pierwszy tryśnie z niej woda, to nastąpi to symbolicznie w momencie, kiedy wreszcie Katia zaznaje miłosnej rozkoszy z Borysem. Bo niezależnie od tego, że przyjdzie jej za to zapłacić najwyższą cenę, poprzez akt zdrady małżeńskiej otwiera się ona na życie i przełamuje wyniszczającą ją hipokryzję otoczenia.
|
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |