Przegląd nowości

„Pochowam tu sekret”

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 08, kwiecień 2024 06:55

Z grupą operowych wędrowników Grand Touru wróciłem z Walencji, gdzie oglądaliśmy piękne przedstawienie Orfeusza i Eurydyki Glucka w tamtejszym nowoczesnym gmachu operowym, bodaj najlepszym, jaki wybudowano na świecie w ostatnim półwieczu. Podziwiając kreację w roli tytułowej kontratenora Carlo Vistoliego, postanowiliśmy zaapelować do dyrektorów polskich teatrów operowych, aby w którymś z nich zrealizować ten spektakl specjalnie z myślą o Jakubie Józefie Orlińskim – polskim kontratenorze, który obecnie nie ma sobie równych gdziekolwiek, o czym przekonaliśmy się w Walencji. Gdyby polscy reżyserzy zajęci kiereszowaniem operowego repertuaru nie byli tym zainteresowani, polecamy Roberta Carsena, który w Walencji przedstawił spektakl precyzyjnie wyreżyserowany, mogący być wzorem, jak w naszych czasach można twórczo podchodzić do dzieł epok minionych, bez naruszania ich sensu, estetyki i przesłania.

Po powrocie próbowałem robić porządki w swej niemałej, kompletowanej od lat bibliotece. Musiałem to przerwać zaintrygowany nowiutkim, nieczytanym egzemplarzem książki Janusza Ekierta „Pochowam tu sekret”, wydanej pięknie przez MUZA SA w roku 2004. Egzemplarz ten musiał się gdzieś ukryć na półkach książek oczekujących przeczytania, więc czym prędzej – spóźniony – utonąłem w jego treści.

Janusza Ekierta od lat znaliśmy jako publicystę muzycznego, recenzenta, osobowość telewizyjną, mniej jako autora książek, ale to nie jego, a raczej nasza wina. „Pochowam tu sekret” są słowami, które Ryszard Wagner włożył do blaszanej puszki i wrzucił do fundamentów pod budowę teatru festiwalowego w Baryeuth. Co miał na myśli, barwnie opowiada Janusz Ekiert w jednym ze szkiców o  siedmiu wybranych, wielkich kompozytorach. Każdemu poświęcił osobny esej, wykazując się niezwykłym talentem literackim, dociekliwością muzykologiczną, wiedzą dotyczącą najnowszych badań nad życiem i twórczością swoich bohaterów, oraz zebraniem nieznanych dotychczas faktów, zdarzeń i okoliczności życia opisywanych postaci.

Dowiadujemy się na przykład, co było istotą nieustannych podróży Franciszka Lista i co – poza licznymi romansami – z nich wynikało. Na czym polegała przyjaźń Ryszarda Wagnera z królem Ludwigiem Bawarskim, Hansem von Bulöwem, małżeństwo z Cosimą i jej tajemniczy dziennik, po którego ujawnieniu już w naszych czasach, dowiedzieliśmy się szeregu szczegółów o powstaniu teatru w Baryeuth, willi Wahnfried i inauguracji festiwali.

• « poprz.
• nast. »