Galeria
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Dziwne koleje losu polskich oper współczesnych (1)
Strona 8 z 8
Dyrygował Andera Molino. Warto przy okazji wspomnieć, że już w 1990 roku australijscy melomani mogli poznać muzykę tej opery, zaprezentowano wówczas w Opera Sydney wersję baletową Króla Rogera w opracowaniu choreograficznym Graeme Murphy’ego. Idąc śladami kolejnych premier należy wspomnieć rok 1986, kiedy Król Roger został wystawiony w Dortmundzie.
Ponownie za jego realizacją stał zespół polskich artystów: Laco Adamik – reżyseria, Andrzej Kreütz-Majewski – scenografia. Dyrygował Robert Satanowski, inicjator całego przedsięwzięcia. Dwa lata później ma miejsce amerykańska premiera w Long Beach Opera w Kalifornii, reżyserował David Alden, Cztery lata później w 1992 roku Marek Grzesiński (reżyseria) i Andrzej Kreütz-Majewski (scenografia) zrealizowali Rogera najpierw w Buffalo, dwa miesiące później w Detroit (Michigan Opera Theatre) z udziałem Izabeli Kłosińskiej w partii Roksany.
I znowu powtórzyła się znana od lat sytuacja, zachwyty nad premierą i szybko topniejący zachwyt szeregowej publiczności sprawiły, że opera kolejny raz nie cieszyła się długim powodzeniem i szybko zeszła z afisza. Pozostając na amerykańskiej ziemi należy wspomnieć o wystawieniu Rogera w 2009 rokuna festiwalu Bard Summer Scape w Annandale-on-Hudson w stanie Nowy Jork, reżyserował Lech Majewski, dyrygował mający polskie pochodzenie Leon Botstein. W obsadzie: Adam Kruszewski (Roger), Iwona Hossa (Roksana) i Tadeusz Szlenkier (Pasterz). W międzyczasie pojawił się Roger w Stuttgarcie w reżyserii Petera Mussbacha (1997) oraz Amsterdamie wyreżyserowany przez Johannesa Schaafa (2000). Adam Czopek Dalsza część opracowania za tydzień
|
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |