Przegląd nowości

Smutna twarz cyrku

Szczegóły

Opublikowano: sobota, 14, maj 2022 21:33

Obok niego zamaszyste rysunki Picassa wcale nie służą promocji radosnej cyrkowej rozrywki. Kuratorski wybór prezentowanych dzieł sztuki dokonany przez Katarzynę Szydłowską-Schiller, pokazuje raczej mniej znane publiczności balansowanie nad przepaścią, melancholię i śmierć cyrkowców, niż atrakcyjny i triumfalny spektakl z udziałem ludzi i tresowanych zwierząt. Z zaprezentowanych w Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego dzieł sztuki wyziera nierzadko rozpacz, choć nie zmienia to faktu, że fenomen cyrku zainteresował najwspanialszych artystów, malarzy, grafików XX wieku.

Są tu znakomite dzieła m.in. Paula Klee, Ferdynanda Legera, Witolda Wojtkiewicza, Tymona Niesiołowskiego, Teresy Pągowskiej, są bajecznie kolorowe plakaty cyrkowe między innymi Jana Młodożeńca i innych. Wszystko to pochodzi z polskich zbiorów, głównie warszawskiego Muzeum Narodowego, ale także największego ośrodka sztuki cyrkowej Julinek Park. Nastrój jednak buduje i na czoło wybija się absolutnie realistyczny obraz Stanisława Wolskiego W cyrku z 1885 roku przedstawiający scenę, którą artyści chcieliby ukryć przed publicznością.

Klown niesie na rękach ciało linoskoczka, który spadł z wysokości. Mroczną stronę cyrku ukazuje też zestaw archiwalnych fotografii prezentujący cyrkowe osobliwości tak popularne jeszcza na początku XX stulecia. Pokazy kobiety z brodą, osób z rzadkimi chorobami, np. bardzo wysokich lub niskich, bardzo otyłych czy po prostu porwanych w egzotycznych krajach przedstawicieli prymitywnych plemion, długo były niesłabnącą atrakcją. Igrzyska i areny znane były przecież w starożytności. Bardziej cywilizowany cyrk zrodził się w końcu XVIII wieku.

• « poprz.
• nast. »