Przegląd nowości

„Paria” Stanisława Moniuszki – Teatr Wielki w Poznaniu

Szczegóły

Opublikowano: środa, 27, kwiecień 2022 20:26

Nie ma ono oryginalności i wyjątkowości Halki czy Strasznego dworu, wynikających z polskiej specyfiki melodii i rytmów, a więc wyrastających z narodowych korzeni, co dzisiaj zresztą ceni się bardziej niż jeszcze pół wieku temu. Ale jest solidnie skomponowane do bardzo dobrego libretta i może stanąć śmiało w konkurencji z operami choćby Spontiniego, Cherubiniego, Aubera czy Meyerbeera.

Jacek Kaspszyk już w brawurowo poprowadzonej uwerturze zachwycił mnie wzruszająco liryczną interpretacją kluczowej frazy, która potem pojawia się w duecie Idamora i Dżaresa. Całości dzieła nadał wysoce emocjonalny wyraz, nie mówiąc już o tym, że wydobył z orkiestry efektowne i precyzyjne brzmienie. Soliści byli bez wyjątku świetni.

Iwona Sobotka ma wszystkie zasoby wokalne i emocjonalne do wykonania liryczno-dramatycznej partii Neali i wykorzystała je w pełni. Stworzyła kreację tyleż wzruszającą i imponującą dramatycznym wyrazem, co urzekającą pięknem i barwą dżwięku. Dominik Sutowicz ma idealny gatunek głosu do partii Idamora: liryczno-dramatycznej. Pięknie cieniował frazy. Świetny był Stanislav Kuflyuk ze swoim bogatym barytonem jako Dżares. Podobnie Rafał Korpik w partii złowrogiego Arcykapłana Akebara. Do tego niezawodny Chór Teatru Wielkiego w Poznaniu oraz wspaniała Orkiestra. Piękny koncert, do którego w przyszłości  chętnie wrócę w nagraniu na CD.

                                                                      Piotr Nędzyński

• « poprz.
• nast. »