Przegląd nowości

Pofestiwalowe remanenty – Szczawno–Zdrój

Szczegóły

Opublikowano: piątek, 03, grudzień 2021 19:24

W latach międzywojennych bliźniaczy Grand Hotel, wzorowany na szczawieńskim, powstał w Sopocie. Dzisiejsza nazwa Domu Zdrojowego upamiętnia postać doktora Józefa Górskiego, wielkopolanina, który od roku 1908 przez ponad dwie dekady pełnił w Szczawnie-Zdroju funkcję książęcego lekarza zdrojowego. Był pierwszym polskim lekarzem w pruskim uzdrowisku, który opiekował się kuracjuszami z Polski. Uzdrowisko było bardzo popularne wśród Polaków, zwłaszcza w pierwszej połowie XIX wieku. Przebywali tu artyści, pisarze, działacze niepodległościowi, uczeni, m.in. Nikodem Biernacki (skrzypek), Hipolit Cegielski (przemysłowiec), Edward Dembowski (działacz niepodległościowy), Karol Lipiński (skrzypek), Benedykt Józef Łączyński (generał), Józef Korzeniowski (powieściopisarz), Zygmunt Krasiński (poeta), Adam Minchejner (kompozytor), Antoni Radziwiłł (kompozytor), Ludwik Zamenhof (lekarz, twórca języka esperanto), Aleksander Zarzycki (pianista), Narcyza Żmichowska (powieściopisarka).

Na szczególną uwagę zasługuje pobyt w Szczawnie-Zdroju Henryka Wieniawskiego, wybitnego kompozytora i wirtuoza skrzypiec. Henryk Wieniawski dwukrotnie przebywał tutaj na kuracji. Pierwszy raz przybył do kurortu 4 sierpnia 1855 i zatrzymał się na półtora miesiąca. Kurował się miejscowymi wodami zdrojowymi, ratując nadwątlone zdrowie, od dzieciństwa chorował bowiem na astmę, dokuczały mu dolegliwości reumatyczne, sercowe, a czas intensywnego koncertowania i długich, męczących podróży pogłębiał niedyspozycje. W czasie swojego pobytu Henryk Wieniawski koncertował dla uzdrowiskowej publiczności w Kurhausie (w dzisiejszej Białej Sali) i był przez nią porównywany do Niccolo Paganiniego. Niemiecka prasa muzyczna odnotowała również fakt, że razem ze skrzypkiem w kurorcie przebywał jego brat Józef Wieniawski – kompozytor i już wtedy pianista światowej sławy. Dwa lata później Henryk Wieniawski powrócił do Szczawna i tym razem przebywał w kurorcie dwa miesiące. Mistrz z Lublina dał wówczas koncert w intencji wybudowania kaplicy katolickiej pod wezwaniem Matki Bożej Nieustającej Pomocy, która powstała w roku 1869 (dziś stoi tam krzyż milenijny przy ulicy Kolejowej). Pieniądze na ten cel zbierali Polacy, a grane przez Wieniawskiego Mazury oraz Kujawiak a-moll, określany jako kwintesencja polskości w muzyce, przypominały rodzimej publiczności o Ojczyźnie. Interesująca jest historia obecnego teatru szczawieńskiego. Budowę dawnego Książęcego Teatru Zdrojowego, a dzisiaj Teatru Zdrojowego im. Henryka Wieniawskiego rozpoczęto w 1891 roku.  

• « poprz.
• nast. »