GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościPieski los
Strona 2 z 2
Przekaz jest jasny – to my wszyscy jesteśmy w takim zakładzie. Przedstawienie jednak nie jest specjalnie spójne – dołączono tu także krótki recital gitarowy Giuseppe Gimelli'ego, który jeszcze akompaniuje zbiorowemu śpiewaniu typowej pieśni biesiadno-ogniskowej skomponowanej ponoć przez Macieja Kamieńskiego (1734-1821) Na zielonej Ukrainie, z porywającym refrenem Hej, hej, hej sokoły!
Jaki to ma sens? Przerywnik? Reżyserka może powinna głębiej przemyśleć sprawę, choćby korzystając z mistrzowskiej realizacji Duncana Macmillana – premiera w Teatrze Collegium Nobilium – Ludzie, miejsca i rzeczy w reżyserii Anny Wieczur-Bluszcz. Tam też jest terapia, jest zakład, jest Pani Doktor i jest przygniatająca, opresyjna atmosfera.
W sumie spektakl na małej scenie Teatru Dramatycznego miał być trochę z humorem – jedna z pacjentek porównuje sytuację tych placówek dawniej i dziś z dotacjami z Unii Europejskiej. Jest m.in. czyściej w toaletach. Ktoś na widowni się śmieje. Rzecz jednak odnosi się bezsprzecznie do warunków życia kobiet „na wolności”, które się nie zmieniły. Przemoc nadal doskwiera, a tu już z humorem krucho. Szpital to wczasy dla smutnych dzieci. Żeby wszystkie były w jednym miejscu. Znam ten szpital, ten oddział, bardzo dobrze. Nosiłam tu mamie gazety – mówi w monologu otwierającym spektakl Olga (Karolina Charkiewicz) – bohaterka Psów ras drobnych. Joanna Tumiłowicz |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |