Przegląd nowości

Etienne Richard – profesor Króla Słońce

• 

Szczegóły

Opublikowano: czwartek, 18, marzec 2021 06:48

Ta sygnowana przez logo L’Encelade pozycja jest autorską płytą klawesynisty Fabiena Armengauda, który studiował grę na tym instrumencie u Jana Willema Jansena, Yasuko Bouvarda, Laurence Boulay i Michèle Dévérité. Z kolei w Departamencie Muzyki Dawnej Konserwatorium w Tuluzie pogłębiał znajomość repertuaru na dwa klawesyny i dyrygenturę pod okiem doskonale znanego w Polsce Hervé Niquet. 

 

 

 

W roku 1999 Armengaud stworzył barokowy ansambl Le Concert Calotin i nagrał swoje dwa pierwsze krążki poświęcone Louis-Antoine Dornelowi i Sébastien de Brossardowi. Rok później rozpoczął owocną współpracę z prowadzoną przez Oliviera Schneebelli Maîtrise Centrum Muzyki Barokowej w Wersalu, której sam zostanie muzycznym dyrektorem od września tego roku.

Jako dyrygent (legitymujący się dyplomem prestiżowej Ecole Normale de Musique de Paris) Fabien Armengaud nagrał cztery lata temu wraz z Ensemble Sébastien de Brossard płytę poświęconą Motetom na trzy głosy Louisa-Nicolasa Clérambault, a dwa lata później z tym samym zespołem przygotował jeszcze jedną pozycję z utworami tego kompozytora. Teraz francuski muzyk postanowił się zaprezentować jako klawesynista, a głównym bohaterem oddanego właśnie w ręce melomanów krążka uczynił siedemnastowiecznego kompozytora, organistę i klawesynistę Etienne Richarda, który spędził całe życie w Paryżu, a wsławił się jako profesor muzyki dziewiętnastoletniego wówczas Ludwika XIV. Podstawowym źródłem umożliwiającym poznawanie twórczości Richarda jest przechowywany w Bibliotece Narodowej Francji manuskrypt Bauyn, z którego właśnie pochodzą zarejestrowane na omawianej płycie utwory. Powiedzmy od razu, że już przy pierwszym słuchaniu preludia Etienne Richarda imponują oryginalnością, zaś jego allemandes poruszają finezyjną poezją, a na przykład sarabandes ujmują słodką melancholią. Obok nich Armengaud interpretuje też kompozycje twórców żyjących w tym samym czasie, co Richard, a także tych, którzy go poprzedzali lub działali już po jego śmierci. Na płycie pojawiają się zatem utwory Jacques Hardela (którego Ludwik XIV bardzo chętnie słuchał), Jean-Henry d’Angleberta (nauczyciela muzyki córki króla i Mademoiselle de la Vallière), Josepha Chabanceau de la Barre (organisty w la Chapelle Royale) czy Marina Marais, którego już w Polsce przedstawiać nie trzeba, gdyż jego dzieło rozsławił Jordi Savall. W prezentowanym programie zostały też umieszczone kompozycje Luigi Rossiego, Nicolas lub Emery’ego Monnarda, Germain Pinela, Jacques’a Thomelina i oczywiście genialnego Louisa Couperina. Wszystkie te ciekawie ze sobą zestawione utwory, składające się na zajmującą panoramę klawesynowej twórczości siedemnastego wieku, znajdują w osobie Fabiena Armengauda - przykuwającego uwagę subtelną i precyzyjną, wszak niepozbawioną polotu grą - godnego podziwu ambasadora.

                                                                                      Leszek Bernat