GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościUrażona miłość Gustawa
Strona 2 z 2
Trudno byłoby wybrać do Dziadów lepszego specjalistę od tego muzyka z dyplomem Akademii Sztuk Pięknych, który od wielu lat poszukuje w terenie śladów dawnej pieśni dziadowskiej. Ale to nie wszystko, bo muzyka w przedstawieniu ma też swoją ważną część wokalną. Śpiewa Gustaw, śpiewa kapłan. Swoistym bonusem chóralnym jest przetworzenie fragmentów tekstu Mickiewicza w cerkiewną litanię, w której basowe introdukcje popa powtarza grupa żeńska. Później pojawia się jeszcze oryginalny tekst prawosławnej liturgii w języku starocekiewno-słowiańskim przedzielający kolejne paroksyzmy emocji Gustawa.
Zaś gdy bohater Dziadów wypowie słynną charakterystykę rodu żeńskiego, za którą dzisiejsze feministki dałyby popalić autorowi Pana Tadeusza: Kobieto! puchu marny! ty wietrzna istoto! Postaci twojej zazdroszczą anieli, A duszę gorszą masz, gorszą niżeli!... zmienia się tło muzyczne na chrześcijańsko-zachodnie, konkretnie na opracowanie Arii na strunie G Jana Sebastiana Bacha w transkrypcji organowej z udziałem chóru. Wtedy też na wizji pojawia się reżyser całego przedsięwzięcia – tu w roli Guślarza Piotr Tomaszuk, założyciel Teatru Wierszalin. Patrząc z dzisiejszej perspektywy można podziwiać ile wspaniałej poezji wytoczył Mickiewicz z dosyć banalnego kosza, jakiego doznał od Maryli Wereszczakówny. A dalej, jak wspaniale i kreatywnie poprowadził inscenizację Piotr Tomaszuk ze swym zespołem z Supraśla. Joanna Tumiłowicz |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |