GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowości„Amatorki” – tytuł „od czapy”
Strona 2 z 2
I właśnie te mechanizmy ukazuje w całej rozciągłości spektakl Marciniak/Jelinek. Jedna z młodych kobiet zadowala się posiadaniem dziecka, którego nie lubi, druga woli pewną stabilność materialną. Obie poszukują szczęścia w swoim nieszczęściu i wreszcie trafiają na ścieżkę patologii, prostytucję. Gdzie więc spełnia się sens hasła – amatorki?
Właśnie we wspomnianej końcówce. Spektakl Eweliny Marciniak jest jednak o wiele bardziej interesującym zjawiskiem artystycznym, poprzez użyte techniki teatralne. W tym widać rękę dramaturga, scenografa, „oprawcy” muzycznego. Ważną rolę odgrywają w spektaklu wstawki muzyczne, jakby epizody z jakiegoś klubu lub dyskoteki, w których wykonawcy tańczą, rytmicznie podrygują, ale także wykonują dosyć sprawnie popularne układy taneczne obmyślone przez Dominikę Knapik.
One stanowią jakby wizualne przedłużenie wypowiadanych kwestii, ale używają języka telewizyjnej rozrywki niższej jakości. Wstawki taneczne i dosyć bogaty arsenał ruchów, gestów i zagrań to współczesny język migowy prowincjonalnej społeczności, efekt kompletnej pauperyzacji i homogenizacji kultury popularnej. Odruchy seksualne odgrywają w tym zasadniczą rolę i właśnie to stanowi o wizualnej atrakcyjności Amatorek. Spektakl przez wiele lat nie schodził z afisza Teatru Wybrzeże, ale my w sieciowej wersji oglądamy tylko namiastkę, choć i ona daje pojęcie o talentach twórców przedstawienia. Joanna Tumiłowicz |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |