Przegląd nowości

„Napój miłosny” Gaetano Donizettiego w Operze Śląskiej

Szczegóły

Opublikowano: piątek, 20, grudzień 2019 19:57

Pytanie jest, czy zawsze dzieje się to z dobrym skutkiem, zwłaszcza gdy wypowiadane czy wyśpiewywane kwestie pozostają w sprzeczności z przedstawianym tekstem. Trudno dostosować się do słów odnoszących się do czasów zamierzchłych wkładając np. smartfon w ręce osoby w garniturze, która śpiewa o włóczni i mieczu (w przypadku bohaterów uwspółcześnionej tetralogii Wagnera) czy o żniwach i żniwiarzach gdy akcję umiejscowiono w hotelu, jak to ma miejsce w aktualnej bytomskiej inscenizacji Napoju miłosnego. 

Ja wolę tę tradycyjną, która akcję Napoju umiejscawia na wsi. Wydaje mi się, że nie zawsze trzeba pójść z duchem nowatorstwa, jakkolwiek rozumiem intencję jej twórców zakładających, że dla dobra widzów trzeba dać odpór „ramotom”. A widzowie przyjęli premierę żywym aplauzem.

Jest to, jak mi się wydaje, zasługą muzycznego poziomu spektaklu. Urodziwa Gabriela Gołaszewska zarówno pięknym głosem i doskonałym pod względem technicznym śpiewem, jak i dobrym aktorstwem przekonywająco wykreowała postać, o której względy warto zabiegać. Andrzej Lampert udowodnił, że jako Nemorino głosowo nie ustępuje uznanym w świecie operowym tenorom. Jego wykonany w II akcie romans Una furtiva lagrima wywołał wręcz entuzjastyczną reakcję publiczności. Znakomicie spisali się obaj panowie Stanisław Kuflyuk jako Belcore i Adam Woźniak jako Dulcamara i to zarówno przy swoich popisach solowych, jak i w ansamblach. Wartka akcja okraszona tryskającą humorem muzyką zapewniła całemu przedstawieniu pełną aprobatę publiczności. Nie demonstrowano też sprzeciwu wobec nowej inscenizacji – została ona zaakceptowana. Sukces był pełny!

                                                                                 Karol Rafał Bula

• « poprz.
• nast. »