Przegląd nowości

„Madame Butterfly” błyskotliwie inauguruje sezon w Liège

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 07, październik 2019 22:02

Tradycyjny ubiór pojawia się powtórnie w finałowej scenie samobójstwa, jakby dla podkreślenia, że w obliczu śmierci Cio-Cio San mentalnie powraca do swoich korzeni. Celnym pomysłem jest szersze otwarcie przesuniętego do przodu sceny domowego pomieszczenia w akcie drugim, symbolicznie wprowadzające nas w wewnętrzne przeżycia protagonistki, a także jej „zanurzenie” w zapowiadającym tragiczny finał zimno-jaskrawym oświetleniu, kiedy wbrew okrutnej rzeczywistości usiłuje ona jeszcze zachować resztkę nadziei.

Duże wrażenie wywierają przepiękne stroje solistów i chórzystów zaprojektowane przez Fernanada Ruiza, któremu doradzała dbająca o zachowanie wszelkich mających symboliczne znaczenie tradycyjnie japońskich szczegółów konsultantka Misaya Iodice-Fujie. Wreszcie trzeba jeszcze wspomnieć o zaskakującym zakończeniu opowiadanej historii.

Otóż kiedy po samobójczej śmierci Cio-Cio San Kate, nowa żona Pinkertona, sięga do dziecięcego wózka, aby wyjąć z niego dziecko Butterfly, znajduje w nim jedynie jakieś luźne szmatki. Tak jakby reżyser uznał, iż wspomniane w libretcie dziecko istniało jedynie w fantazmach zranionej w swoich najgłębszych uczuciach bohaterki, lub że było ono może wyłącznie wymyślone przez tęskniącą dziewczynę, w celu skutecznego zmuszenia porucznika Pinkertona do powrotu do Japonii. Każdy widz zinterpretuje taki niespodziewany finał w zależności od swojej wyobraźni. Partię tytułową porywająco śpiewa rosyjska sopranistka Svetlana Aksenova - odnosząca w niej duże sukcesy na wielu prestiżowych scenach.

• « poprz.
• nast. »