Przegląd nowości

„Lessons in Love and Violence” Benjamina w Opéra de Lyon

Szczegóły

Opublikowano: środa, 12, czerwiec 2019 06:41

Wreszcie inny angielski tenor Samuel Boden w roli Księcia wnosi do tej spływającej krwią rzeczywistości pewną dozę tak bardzo przez nas oczekiwanego człowieczeństwa. Zaś występująca w niemej roli królewskiej córki Ocean Barrington-Cook wywiera duże wrażenie nieprzeciętnym talentem aktorskim. Pod batutą młodego dyrygenta Alexandre’a Blocha Orkiestra Opery Lyońskiej wydobywa z partytury Benjamina wszelkie instrumentalne niuanse, precyzyjnie kreśli zróżnicowane plany dźwiękowe, znakomicie podkreśla skrajności skali dynamicznej i sugestywnie odmalowuje orkiestrowe barwy. 

Brytyjska reżyserka Katie Mitchell osadza Lessons in Love and Violence w świecie współczesnym, wszakże unikając odwoływania się do precyzyjnie definiowanych realiów nadaje tej operze uniwersalny wymiar. Korzystający z wolności - ale także i jej nadużywający - protagoniści są otoczeni symbolizującymi władzę i umieszczonymi w szklanych gablotach przedmiotami (korona, pierścień, perłowy naszyjnik…). Scenografia Vicki Mortimer (również autorki współczesnych kostiumów) ukazuje królewską komnatę jako miejsce wszelkich intryg o personalno-politycznym charakterze. Jest ona otoczona wysoką boazerią o niebiesko-białym zabarwieniu, udekorowaną obrazami Francisa Bacona, które regularnie zmieniają swe położenie. W centrum znajduje się też imponującej wielkości akwarium, które w miarę upływu czasu ulega stopniowemu opróżnianiu. W każdej scenie cała konstrukcja scenograficzna ulega obrotowi o 90 stopni, co pozwala zmieniać i odnawiać punkt widzenia widza. Co ważne, rytm ustawionych z zegarmistrzowską precyzją działań scenicznych harmonizuje z muzyką Benjamina do tego stopnia, że kiedy narracja muzyczna rozciąga się w czasie, spowolnieniu ulegają również gesty i ruchy protagonistów, co nadaje poszczególnym obrazom iście kinematograficzny i zniewalający wymiar. Należy się cieszyć z faktu, że niezależnie od kolejnych wznowień tej udanej realizacji w wymienionych na początku teatrach, została ona już też utrwalona w formie audiowizualnej, co pozwoli dotrzeć owemu pasjonującemu dziełu do szerokiej publiczności.

                                                                              Leszek Bernat

• « poprz.
• nast. »