Przegląd nowości

Wagnerowscy bohaterowie (21)

Szczegóły

Opublikowano: sobota, 11, lipiec 2020 07:06

„Od początku nadaję projektowi tej opery taką skalę, aby nie można było wystawić jej w małym teatrze. Poza tym bogaty materiał dzieła nie dopuszczał innej możliwości i moim postępowaniem mniej kierował zamiar, co raczej konieczność” –  napisał Wagner w Autobiografische Skizze. „Miałem przed sobą wielką operę z całą jej wspaniałością sceniczną i muzyczną, jej bogactwem efektów, patosem muzyki i wielkich scen zbiorowych.

Moją ambicją artystyczną nie było proste naśladownictwo, lecz przewyższenie osiągnięć francuskiej grand opera poprzez pozbawioną wszelkich ograniczeń wystawność w środkach artystycznych” – wspominał po latach.

Mimo, że w muzyce Rienziego bez trudu znajdujemy wpływy Belliniego, a większa jej część robi wrażenie reminiscencji z dawnych wielkich oper historycznych: Webera (Euryanthe), Aubera (Niema z Portici), Spontiniego (Westalka), Rossiniego (Wilhelm Tell), Meyerbeera (Robert Diabeł), to jednak muzyka Wagnera ma wiele oryginalnych i charakterystycznych pomysłów w zakresie brzmienia i melodyki oraz bogactwa instrumentalnego, kolorytu i wykorzystania linii wokalnej. Muzyka pełna brzmieniowych kulminacji płynie szerokim strumieniem zachwycając melodyką i dramaturgią. Tutaj również, jak w poprzednich dziełach, można odnaleźć motywy, które bez zmian lub z niewielkimi modyfikacjami pojawią się w późniejszych dziełach Wagnera. Już w pięknej, pełnej rozmachu uwerturze (typowe potpourri) pojawia się charakterystyczny motyw wiolonczel i kontrabasów, który po latach odezwie się w Parsifalu w motywie dzwonów na Monsalvacie. Podobnie jak modlitwa Rienziego z V aktu.

• « poprz.
• nast. »