GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościMoc głosu i jego uwodzicielskość – „Samson i Dalila” z MET
Strona 2 z 4
W środkowym miejsce akcji przywołuje rezydencję Dalili, utrzymaną w zgeometryzowanej formie, a w jej wystroju dominuje pod względem kolorystycznym purpura. I w takich realiach dokona się pozbawienie nadludzkiej siły tytułowego bohatera. Z kolei scena przybycia Dalili, w której ona sama i jej orszak występują w strojach barwy lilaróż, nieodparcie narzuca się skojarzenie, że mamy do czynienia z kolonialnym lupanarem i to w nie najwyższej kategorii.
Na szczęście tego rodzaju ujęcie nie ma kontynuacji. Również bachanalia pozbawione zostały taniej zmysłowości za sprawą pomysłowych kostiumów tancerzy i umiarkowanie nowoczesnego układu choreograficznego, a dyrygent Mark Elder ze swej strony złagodził instrumentacyjną pospolitość dość szablonowo potraktowanych zwrotów melodycznych, mających przywoływać orientalną aurę.
Partytura Saint-Saënsa, znającego Richarda Wagnera i admiratora Franza Liszta (który dał prapremierę tej opery w teatrze książęcym w Weimarze), łączy koncepcję dramatu muzycznego pierwszego (arie i monologi wtopione w większe sceny) z rodzimą tradycją wielkiej opery historycznej (monumentalne sceny zespołowe i chóralne o oratoryjnym pokroju – zresztą zrazu kompozytor myślał właśnie o utworze tego gatunku). Także tytułowa partia męska powierzona została bohaterskiemu tenorowi, co zarazem w bezpośredni sposób odnosi się do nadludzkiej siły żydowskiego herosa. |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |