Przegląd nowości

„Il matrimonio segreto”Cimarosy w Opéra Royal de Wallonie-Liège

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 29, październik 2018 12:30

Potajemne małżeństwo mogła też obejrzeć publiczność wielu teatrów niemieckich, Barcelony i Madrytu, Palermo, Londynu, Lizbony i Petersburga, Paryża, Warszawy (1805), Waszyngtonu, Nowego Jorku itd. Nic dziwnego, że w pierwszej połowie dziewiętnastego wieku uważano je za szczytowe osiągnięcie włoskiej opery buffa. Warto też nadmienić, iż nawet Stendhal, który miał okazję obejrzeć tę operę w 1800 roku w Ivrei, gdzie się znalazł na skutek swego uczestnictwa w drugiej kampanii włoskiej, zapałał do niej wielką i niepodważalną miłością, opiewając z zachwytem jej zalety. 

Oczywiście sama treść Potajemnego małżeństwa,zgodnie z gatunkiem dramma giocoso, królującym od drugiej połowy osiemnastego wieku, jest niezbyt skomplikowana i sprowadza się do historii miłosnej zakończonej szczęśliwym finałem. Cechuje ją lekka i komediowa atmosfera, dodatkowo podgrzewana rozlicznymi nieporozumieniami, zazdrościami i fortelami.

Ponadto występujące tu postacie przypominają wzorce z commedia dell’arte, którymi są śmieszny i zarozumiały ojciec, gotowe do zamążpójścia córki, skromny, szczery i sentymentalny młodzieniec oraz spłukany zalotnik-arystokrata. Przy czym nie chodzi w tym przypadku o psychologiczne zgłębianie ich charakterów, lecz o to, aby każdy z nich reprezentował tradycyjny i natychmiast rozpoznawalny typ postaci. Warto wszakże zauważyć, że poza czystą rozrywką opera Cimarosy spełnia jeszcze inną funkcję, która pozostaje w ścisłym związku z kontekstem historycznym. Otóż powstała ona pod koniec epoki oświecenia, czyli w czasie, kiedy wstrząsana ruchami rewolucyjnymi Europa ulegała głębokiej transformacji społeczno-obyczajowej. W jej wyniku arystokracja stopniowo usuwała się w cień na rzecz coraz bardziej dominującego mieszczaństwa, które z kolei stawało się nową, zdradzającą inne potrzeby w zakresie sztuki publicznością.

• « poprz.
• nast. »