Przegląd nowości

Patrick Cohën-Akenine i jego „Violon solo”

Szczegóły

Opublikowano: wtorek, 10, listopad 2015 17:36

To wyjątkowe walory i specyficzne brzmienie nowo powstałego instrumentu zainspirowały Cohën-Akenine’a do nagrania tej pierwszej solowej płyty (co w przypadku skrzypiec należy raczej do rzadkości) poświęconej w całości wymagającemu repertuarowi niemieckiemu. Pierwszą umieszczoną na omawianym krążku pozycją jest Passacaille g-moll Heinricha Ignaza Franza von Bibera (1644-1704), utwór o mocno zaznaczonym – za pomocą charakterystycznego rytmu i kolorytu – hiszpańskim pochodzeniu. Następnie możemy posłuchać Preludium G-dur Thomasa Baltazara (1660-1663), wykorzystującego akordy uzyskiwane za pomocą gry na dwóch strunach, oraz zapowiadające już liryzm późniejszych utworów Bacha Allemande c-moll tego samego autora.

Trzecim uhoronowanym na płycie kompozytorem jest Georg Philipp Telemann (1681-1767), którego cechującą się zadziwiającą swobodą twórczą Fantazję n°1 można potraktować jako swoiste laboratorium poszukiwań w zakresie języka dźwiękowego. Wreszcie ukoronowaniem umieszczonego na krążku – starannie przygotowanym przez wspomnianą wyżej firmę NoMadMusic – programu jest słynna Partita n°2 d-moll BWV 1004 Johanna Sebastiana Bacha, szczytowe osiągnięcie literatury skrzypcowej, w którym kompozytor wydaje się przekraczać granice możliwości tego instrumentu. Pieczołowicie zaplanowane i przemyślane wykonania wymienionych pozycji wystawiają jak najlepsze świadectwo sztuce interpretacyjnej Patricka Cohën-Akenine’a, który, pomimo niełatwego przecież w odbiorze repertuaru na pojedyncze skrzypce, potrafi tutaj skutecznie i nieustannie przykuwać uwagę słuchacza. Uznanie wzbudza wysmakowana artykulacja i dopieszczone modulowanie każdego dźwięku, misterne kształtowanie fraz i kolorystyczne urozmaicenie, a także trafność akcentów i śmiałe kontrasty. Cohën-Akenine wykazuje się dużym znawstwem i emocjonalnym podejściem do prezentowanych utworów, toteż prowadzona przezeń narracja muzyczna nabiera odpowiedniego wyrazu i naturalnej ekspresji. Tę płytę warto dołączyć do swojej kolekcji i szczególnie w zbliżające się zimowe wieczory regularnie po nią sięgać.

                                                                                            Leszek Bernat

• « poprz.
• nast. »