Przegląd nowości

W obronie Moniuszki

Szczegóły

Opublikowano: poniedziałek, 26, październik 2015 08:02

Przez cały spektakl tytułowa bohaterka snuła się w długiej, białej sukni z trenem, za którym ciągnęły się jakieś wałki, pęcherze, jelita czy farfocle, coś na kształt genitaliów. Co to było, dokładnie wie tylko projektant, mylący szaleństwo Halki z obłędem Łucji z Lammermoor.

Jontek (zaskakująco interesująca kreacja wokalna i aktorska Piotra Friebe), a za nim chór górali odziany został w kostiumy sugerujące stada kozic lub baranów, nie mające nic wspólnego z góralami czy jakimikolwiek istotami ludzkimi.

W całym tym przedsięwzięciu reżyserię zastępowały tzw. pomysły inscenizacyjne, jeden głupszy od drugiego. Scenografia przypominała produkty fabryki zapałek z Bystrzycy Kłodzkiej, a choreografia Stary Browar Nowy Taniec, który – nie wiedzieć czemu- ciągle wspiera sama Grażyna Kulczyk. Po utopieniu się Halki, pięknie zaśpiewanej przez Magdalenę Molendowską, męsko-żeński balet odziany we fraki dostał trzęsawki do muzyki mazura, na co chciałoby się spuścić gaśnicę pianową, po czym tancerze jeden po drugim też się potopili.

Już słyszę wykrzykiwanie o moim konserwatyzmie, nieżyczliwości i przepełnionej złośliwością niechęci. Nic z tych rzeczy! Od ponad 6 lat nie byłem ani razu w moim Teatrze, gdzie zostawiłem pół wieku gorących uczuć i 16 lat uczciwej, niełatwej pracy, dającej wszakże niekiedy euforyczne poczucie satysfakcji. Obecnie zaalarmowany groźną sytuacją przerywam milczenie i wzywam do opamiętania bredzącą jak ślepy o kolorach dyrekcję, a zwłaszcza niektórych działaczy samorządowych (tę z Leszna i tego co ma drukarnię), prawdziwych grabarzy moich niegdysiejszych poczynań. To oni do swych partyjnych matactw wciągnęli związkowego oboistę, zdartego śpiewaka i piszczącego kontratenora.

Mamy teraz skandal artystyczny godzący w Moniuszkę, operę narodową i sens wszystkiego, na co pracowały pokolenia uczciwych artystów, dzisiaj grających stado baranów, zamiast górali i szlachty.

                                                                                         Sławomir Pietras

• « poprz.
• nast. »