GaleriaT. Shebanova gra - Pory roku Czajkowskiego
Wydarzenia |
Szukaj w Maestro |
||
|
|
||
Przegląd nowościJoanna d'Arc we Wrocławiu
Strona 2 z 2
Nie zawiedli wykonawcy. Bardzo pięknie śpiewa Anna Lichorowicz (Joanna). Głos artystki brzmi ładnie i sprawnie. Jest przy tym dostatecznie silny i nośny. Swoje dwie duże arie (modlitwę – sen Sempre all'alba oraz sentymentalną O fatidica foresta) wykonuje z pełnym zrozumieniem stanów odtwarzanej postaci, podkreślając emocje niuansami głosowymi. Śpiewaczka jest bardzo naturalna w interpretacji. Nicolay Dorozhkin (Carlo) znany w Europie rosyjski tenor, swe bogate możliwości głosowe ujawnia już w Prologu opery (cabaletta Pondo é letal) brawurowo osiągając wysokie dźwięki. Swą interpretacją zaś przekonuje, iż potrafi być zdecydowany i konsekwentny. Popis pięknego śpiewu oraz pełnej dramatyzmu interpretacji daje baryton, Mariusz Godlewski (Giacomo, ojciec Joanny). Jego rola jest dwuznaczna: najpierw podejrzliwy, nieufny i bezwzględny (aria Franco son io), w krytycznym momencie nielojalny i nieczuły (Spema al vecchio) i wreszcie, zrozumiawszy swój błąd (finałowy duet Or del padre benedetta) po prostu po ludzku nieszczęśliwy i załamany. Mariusz Godlewski dysponuje barytonem lirycznym o pięknej barwie, aksamitnym brzmieniu i szerokim „Verdiowskim” wolumenie. Wysoki poziom muzyczny nagrania zapewnia dyr. Ewa Michnik wydobywając z partytury wszystkie jej niuanse i wyjątkową śpiewność melodyki Verdiego. Orkiestrę Opery Wrocławskiej prowadzi z dramatycznym nerwem. Giovanna d'Arco Verdiego, to kolejna cenna pozycja w dorobku fonograficznym Opery Wrocławskiej. Jacek Chodorowski |
|||
Maestro jest tytułem jakim honoruje się najwybitniejszych muzyków wirtuozów dyrygentów śpiewaków i nauczycieli. Właśnie im oraz podążającym za ich przykładem artystom poświęcona jest ta strona |
|||
2006 Copyright © Wiesław Sornat (R) All rights reserved MULTART |